بررسی اثر شدت چرای دام بر تغییرات ماده آلی و نیتروژن خاک در مرتع لار

اهمیت خاک به عنوان منبع غذایی و رطوبت برای تولید علوفه از آغاز علم مرتعداری مهم تشخیص داده شده است.لذابه منظور روشن شدن اثر چرا روی تغییرات نیتروژن و کربن، نسبت کربن به نیتروژن و ماده آلی خاک تحقیق حاضر به مدت یکسال در حوزه آبخیز سد لار واقع در 84 کیلومتری تهران در شمال غربی جاده هراز انجام گرفت بعد از بازدید صحرایی سه منطقه نمادین شدت چرایی(مرجع، کلید،بحرانی) مشخص گردید. سپس نمونه گیری خاک در هر سه منطقه به صورت تصادفی سیستماتیک انجام گرفت نمونه های خاک ازدو افق (10-0 سانتی متری، 30-10 سانتی متری)و در سه دوره زمانی درطول فصل چرا به تعداد 20 نمونه (از هر افق و در هر دوره زمانی) از مناطق مختلف جمع آوری شد. بعد از کسب داده ها و آگاهی از نرمال بودن آنها تجزیه و تحلیل درقالب طرح کرت های دو بار خرد شده انجام گرفت. نتایج تجزیه و اریانس و آزمون دانکن نشان داد با افزایش شدت چرا از کربن، نیتروژن و ماده الی خاک کاسته می شود اما هیچ اختلاف معنی داری درنسبت کربن به نیترون خاک مشاهده نشد (در سطح 5 درصد)تفاوت های فاکتورهای ذکر شده بین دو افق معنی دار بوده(در سطح 1 درصد) به طوری که مقدار انها در افق اول بیشتر از افق دوم بوده است. این تحقیق نشان داد چرای بیش از حد با ایجاد تغییرات منفی در عناصر غذایی خاک، پایداری اکوسیسیتم مرتعی را به خطر می اندازد.