مطالعه تجربی آلودگی زخم جراحی از منبع عفونی دورتر از محل زخم در خرگوش

در ایجاد عفونت بعد از اعمال جراحی، علاوه بر عوامل عفونی خارجی، عوامل عفونی با منشا داخلی نیز موثر می باشند. هدف از انجام این مطالعه ارزیابی اثرات منابع عفونی دورتر از محل زخم جراحی بر میزان آلودگی آن می باشد. تعداد 30 قطعه خرگوش سفید نیوزیلندی به طور تصادفی در سه گروه مطالعاتی کنترل و سه گروه مطالعاتی درمان تقسیم و مورد مطالعه قرار گرفتند. در گروه های درمان 24 ساعت قبل از مداخله جراحی شیرابه استافیلوکوکوس اورئوس به میزان ml/kg 5 از رقت CFU/ml 108 × 8 در بافت زیر جلدی ران اندام خلفی راست تزریق گردید. در تمامی حیوانات مدل اقدام به آماده سازی جراحی و ایجاد برش جراحی به فاصله cm 1 از خط وسط ناحیه پشت، بر روی پوست و عضله گردید و متعاقبا بخیه شد. فراوانی نسبی آلودگی نمونه ها به استافیلوکوکوس اورئوس در گروه های درمان در فاصله 24 و 48 ساعت بعد از جراحی در مقایسه با گروه های کنترل به ترتیب 20% و 60% بود. انجام آزمون های آماری اختلاف معنی داری را در بین این داده ها نشان نداد (P>0.05). اما مقایسه فراوانی نسبی آلودگی در نمونه های مربوط به گروه های کنترل و درمان در 72 ساعت بعد از جراحی حاکی از وجود اختلاف آماری معنی دار بود (P = 0.004). حضور استافیلوکوکوس اورئوس در تمامی نمونه های مربوط به گروه درمان به فاصله 72 ساعت بعد از جراحی در مقایسه با عدم وجود این باکتری در نمونه های مربوط به گروه کنترل نشان دهنده تاثیرپذیری زخم های جراحی از منابع عفونی دورتر از محل زخم می باشد که مسلما این امر تاثیر بسیاری در روند التیام زخم های جراحی خواهد داشت.