بررسی رابطه باورهای انگیزشی و راهبردهای خود نظم ده دانشجویان در درس ریاضی

پژوهش های متعدد نشان از آن داشته است که «خودنظم دهی در یادگیری» علاوه بر آگاهی از راهبردهای متنوع و موثر یادگیری، مستلزم برخورداری از الگوهای سازگارانه انگیزشی است. از این رو بررسی روابط پیچیده بین باورهای انگیزشی و راهبردهای خود نظم ده در حوزه های مختلف دانش، جایگاهی ویژه در پژوهش های تربیتی دارد. هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه باورهای انگیزشی و راهبردهای خودنظم ده در درس ریاضی بود. بدین منظور 301 دانشجوی مقطع کارشناسی (125 دختر و 176 پسر) با میانگین سنی 20 سال از دانشکده های مهندسی، علوم، کشاورزی و ادبیات و علوم انسانی دانشگاه شیراز انتخاب شدند که همگی در کلاس های ریاضی عمومی شرکت داشتند. انتخاب آزمودنی ها به طریق خوشه ایتصادفی بود. ابزار سنجش در پژوهش حاضر گونه شماره 3 «پرسشنامه راهبردهای انگیزشی برای یادگیری» (M.S.L.Q.) به عنوان ابزار سنجش به کار گرفته شد، که قبلا در فرهنگ ایرانی مورد اعتباریابی قرار گرفته بود و نتایج نشان داد که این پرسشنامه دارای 6 مولفه «انگیزشی» و 4 راهبرد «خودنظم ده» است. ضرائب آلفا کرونباخ برای مولفه های این پرسشنامه بین 0.88 تا 0.56 به دست آمد. در مجموع یافته های این پژوهش وجود رابطه بین باورهای انگیزشی و راهبردهای خودنظم ده در درس ریاضی دانشجویان را مورد تایید قرار داد و این نتایج در پرتو یافته های مطالعات پیشین، مورد بحث قرار گرفت و از کاربردهای تربیتی آن سخن به میان آمد.