مقایسه نحوه انتشار نیروها بین سه نوع اتچمنت Zaag, Ball, Bar در اوردنچرهای متکی بر ایمپلنت در فک پایین با روش فتوالاستیک

زمانی که یک دنچر کامل به یک اوردنچر متکی بر ایمپلنت تبدیل می گردد عملکرد جویدن بهبود می یابد و بیشتر اتچمنت های به کار رفته در اوردنچرها به صورت Bar وBall می باشد که در مورد اثر طراحی و میزان تماس یافتن یک اوردنچر مندیبل بر روی فشارهای وارده به ایمپلنت ها نظریات مختلفی وجود دارد. هدف از این مطالعه بررسی و مقایسه نحوه انتشار نیروها در اوردنچرهای متکی بر ایمپلنت در فک پایین با اتصالات Ball،Bar وZaag با روش فتوالاستیک می باشد.
روش مطالعه به صورت توصیفی و کارآزمایی آزمایشگاهی می باشد که بر روی مدل فتوالاستیک جهت بررسی نیروهای وارده به ایمپلنت حمایت کننده اوردنچر به همراه اتچمنت های Ball، Bar و Zaag می باشد. محل ایمپلنت ها در ناحیه کانین ها به فاصله هشت میلی متر از میدلاین انتخاب شده و نیروهای وارده به میزان Lb30 (معادل نیروهای جونده) به صورت یک سویه بر روی سطح اکلوزال در ناحیه مولر اول در دو حالت افقی و مایل (45 درجه) اعمال گردید. فشارهای ایجاد شده که به بدنه ایمپلنت منتقل شده در زیر تله میکروسکوپ مورد ارزیابی قرار می گیرد. این ارزیابی در هر سه حالت Ball،Bar و Zaag انجام می شود.
در اوردنچرهای متصل به Bar در حالت اعمال نیروی عمودی هم در ایمپلنت سمت اعمال نیرو و هم در ایمپلنت سمت مقابل نسبت به سایر اتچمنت ها، فشار بیشتری ایجاد شد و در حالت اعمال نیرو به صورت مایل میزان فشار بر روی ایمپلنت ها نسبت به حالت عمودی بیشتر بود. در مورد اتچمنت های Ball و Zaag در اثر اعمال نیروی عمودی هم به ایمپلنت ها و هم به ریج بی دندانی فشار منتقل شده و در حالت اعمال نیرو به صورت مایل میزان فشار بر روی ایمپلنت ها افزایش یافته و برروی ریج بی دندانی هیچ گونه فشاری مشاهده نشد.
اتچمنت Bar نسبت به اتچمنت های Ball و Zaag در هر دو حالت اعمال نیروی مایل و عمودی باعث انتقال فشار بیشتری به ایمپلنت ها می شود. در مقایسه بین دو سیستمZaag و Ball مشخص شد کهZaag به میزان بیشتری نسبت بهBall باعث انتقال نیرو به بدنه ایمپلنت می شود.