اپیدمیولوژی میوکاردیت های منجر به مرگ ناگهانی در اجساد ارجاع شده به سازمان پزشکی قانونی کشور در سال های 1381 - 1379

شایع ترین علل ناگهانی طبیعی در گروه علل قلبی قرار می گیرند و در این میان میوکاردیت به عنوان یکی از علل مرگ ناگهانی در گروه های سنی جوان مطرح است. بدیهی است تشخیص قطعی میوکاردیت به عنوان علت مرگ ناگهانی تنها با معاینه جسد و از طریق اتپوپسی و بررسی هیستوپاتولوژیک امکانپذیر است. با تشخیص میوکاردیت و تعیین گروه های در معرض خطر می توان در جهت پیشگیری، تشخیص صحیح و در نتیجه درمان مطلوب گام برداشت. هدف از این مطالعه، بررسی اپیدمیولوژیک افرادی است که به علت میوکاردیت دچار مرگ ناگهانی شده اند.
در این مطالعه توصیفی گذشته نگر از نوع Case series, 62 جسد که در فاصله سال های 1379 تا 1381 به علت مرگ ناگهانی به سازمان پزشکی قانونی کشور (مرکز تهران) ارجاع داده شده بودند و بر اساس یافته های اتوپسی و هیستوپاتولوژیک میوکاردیت در آنها به اثبات رسیده بود، مورد بررسی قرار گرفتند. عوامل زمینه ای چون سن، جنس، سابقه اعتیاد به مواد مخدر، بیماری های زمینه ای، فصل، پاتولوژی های قلبی و غیر قلبی همراه و میزان توافق بین تشخیص بالینی و نتایج اتوپسی بررسی شد.
میانگین سنی در نمونه ها 18± 27.5 سال با بیشترین فراوانی در دهه سنی 3 و 4 و کمترین فراوانی در بالای 60 سال بود. %65.5 اجساد مذکر بودند. بین فصول سال اختلاف معنی داری یافت نگردید. 37.1% سابقه عفونت اخیر (عمدتا تنفسی) 35.5% سابقه اعتیاد به مواد مخدر، 9.7% سابقه جراحی (Perioperative) و 6.5% سابقه تروما داشتند. شایعترین پاتولوژی قلبی همراه، پریکاردیت (11.3%) و شایع ترین پاتولوپی غیر قلبی پنومونی/ برونکوپنومونی (53.2%)بود. در کالبد گشایی 63.9% موارد، قلب ظاهر طبیعی داشت. تشخیص بالینی صحیح میوکاردیت به عنوان علت مرگ ناگهانی (قبل از اتوپسی) فقط در 19.4% موارد داده شده بود.
جوان بودن، سابقه عفونت و اعتیاد به مواد مخدر جز عوامل مستعد کننده میوکاردیت هستند. میوکاردیت در بالین به خوبی تشخیص داده نمی شود.