باور و حیث التفاتی

در مورد «باور» چند پرسش مهم مطرح است: نخست اینکه «باور» چیست و آیا اصولا چیزی به نام «باور» وجود دارد یا نه؟ دوم اینکه باور دارای چه ویژگی هایی است؟ سوم اینکه باور و معرفت چه نسبتی با هم دارند؟ و سرانجام اینکه منظور از «باور» چیست؟
در پاسخ به پرسش نخست، دو دیدگاه مهم مطرح است: رفتارگرایی و کارکردگرایی. هرچند این دو مباحثی متافیزیکی هستند، اما چالش های معرفتی مهمی به وجود میآورند. مهمترین ویژگی «باور»، حیث التفاتی آن است که پیشینه آن به ابن سینا باز میگردد. این بحث را، که بعدآ برنتانو احیا نمود، امروزه در فلسفه های تحلیلی و «فلسفه» ذهن مورد توجه جدی قرار گرفته است.
در باب نسبت میان «باور» و «معرفت»، دستکم چهار دیدگاه مهم مطرح است که عبارتند از: انکار وجود چیزی به نام «باور» (دیدگاه رفتارگرایان)، نفی تلازم میان باور و معرفت، جداانگاری ساحتهای باور، و معرفت و تلازم آن دو.