بررسی عوامل موثر بر سطح پلاسمایی هوموسیستیین تام در جمعیت شهری 64-25 ساله ساکن پایگاه تحقیقات جمعیتی دانشگاه علوم پزشکی تهران: مطالعه هوموسیستیین تهران (1383 - 1382)

هوموسیستیین، یک عامل خطرزای مستقل بیماری های قلب و عروق است. بنابراین، تعیین عوامل موثر بر آن در بررسی نقش پاتولوژیک و کاهش مقادیر آن، اهمیت ویژه ای دارد. هدف از مطالعه حاضر، تعیین عوامل موثر بر غلظت هوموسیستیین است.
این بررسی با انجام یک مطالعه مقطعی در قالب «مطالعه هوموسیستیین تهران»، بر روی 1214 فرد سالم 64-25 ساله، به منظور تعیین مقادیر هوموسیستیین، فولات، ویتامین B12، تری گلیسرید، کلسترولHDL-C، LDL-C، FBS، BMI،، فشارخون و کشیدن سیگار با مراجعه به منازل و تکمیل پرسشنامه، مصاحبه، معاینه و خونگیری از نمونه ها ترتیب یافته است.
1191 نفر مورد مطالعه قرار گرفتند که 416 نفر (9/34%) مرد و 775 نفر(1/65%) زن بودند. شیوع هیپرهوموسیستیینمی در مردان و زنان به طور معنی داری اختلاف داشته (6/96% در مقابل 4/83%،P<0.0001)، با افزایش سن افزایش می یافت. فولات و ویتامین B12 با هوموسیستیین رابطه معکوس داشتند و با تطبیق بیشتر، هوموسیستیین رابطه منفی معنی دار با سطحLDL-C و ابتلا به دیابت داشته؛ با سن، جنس مذکر، سیگار کشیدن و نمایه توده بدنی، رابطه مثبت معنی داری نشان داد. هرچند ارتباط میان سطح هوموسیستیین و فشار خون مشاهده شد، اما این ارتباط پس از تطبیق برای سن، جنس، نمایه توده بدنی و کشیدن سیگار، تنها در زنان و تنها در مورد فشار خون سیستولی معنادار باقی ماند.
ما دریافتیم که مصرف اسید فولیک و کشیدن سیگار، عمده ترین عواملی هستند که بر روی توزیع پلاسمایی هوموسیستیین تاثیر می گذارند. فواید بالقوه بهبود وضعیت تغذیه و افزایش دریافت مغذی ها به همراه توقف مصرف سیگار به عنوان عوامل موثر پیشگیری در بیماران در معرض خطر بالای ابتلا به بیماری های قلبی- عروقی مد نظر قرار گیرند.