بررسی اختلال حرکات چشم در گروهی از بیماران روان پزشکی مراجعه کننده به مطب خصوصی در سال 1383

اختلالات ظریف در حرکات چشم در اثر درگیری دستگاه عصبی یکی از مباحث مهم در اختلالات روانپزشکی از جمله اسکیزوفرنی است. این مطالعه با هدف بررسی وجود اختلال حرکات چشم در گروهی از بیماران روانپزشکی انجام شده است.
نوع بررسی توصیفی، نمونه گیری از نوع در دسترس و جامعه مورد بررسی مشتمل بر چهار گروه 30 نفری (120 نفر، 81 زن و 39 مرد) شامل بیماران سایکوتیک، افسرده اساسی، وسواسی- جبری (مراجعه کننده به مطب خصوصی) و افراد بهنجار بود. حرکات پرسوت و ساکاد در این افراد با استفاده از آزمون NSUCO توسط اپتومتریست بررسی و با استفاده از مقیاس درجه بندی نمره گذاری شد. جهت بررسی آماری از نرم افزار SPSS ویرایش دهم و آزمون مجذور کای و تی، با قبول سطح اطمینان 95 درصد، استفاده گردید.
میانگین سنی جمعیت مورد بررسی 30.34 (انحراف معیار=9.04) بود. رابطه معنی داری بین جنس، سن و اختلال حرکات چشم به دست نیامد. چهار گروه مورد مطالعه از نظر میزان اختلال حرکات چشم به نحو معنی داری از یکدیگر متفاوت بودند (p<0.0001). مقایسه گروه های مورد مطالعه نشان داد که بیماران افسرده با افراد سالم و بیماران مبتلا به اختلال وسواسی- جبری از نظر میزان اختلال در حرکات چشم اختلاف معنی داری ندارند. افراد سالم با بیماران مبتلا به اختلال وسواسی- جبری (p<0.007)، افراد سایکوتیک (p<0.0001) از نظر اختلال در حرکات چشم اختلاف معنی داری داشتند. علاوه بر این، بیماران سایکوتیک در مقایسه با مبتلایان به اختلال وسواسی- جبری (p<0.002) و افسرده (p<0.0001) از نظر اختلال در حرکات چشم به نحو معنی داری از یکدیگر متفاوت بودند.
تحلیل داده های فوق نشان می دهد که بین اختلال حرکات چشم و متغیر سن و جنس رابطه ای وجود ندارد. معنی دار بودن اختلال حرکات چشم در جمعیت مورد بررسی نشان دهنده این مطلب است که اختلال فوق الزاما منحصر به سایکوز نیست و در سایر اختلالات روانپزشکی هم دیده می شود.