بررسی شیوع علایم افسردگی و عوامل مرتبط با آن به دنبال اولین سکته قلبی

شیوع بالای سکته قلبی و پایین آمدن سن بروز آن لزوم بررسی و شناسایی عوارض و عوامل افزایش دهنده مرگ و میر به دنبال سکته قلبی را نشان می دهد. از جمله این عوارض افسردگی به دنبال سکته قلبی است که مستقل از سایر عوامل خطرزا و شدت بیماری عروق کرونری موجب افزایش ناتوانی و مرگ و میر می شود. لذا به منظور تعیین شیوع علایم افسردگی و عوامل مرتبط با آن، این تحقیق در بیمارانی که برای اولین بار دچار سکته قلبی شده اند انجام گرفته است.
تحقیق بر روی 15 بیمار دچار سکته قلبی بار اول، 48 ساعت پس از وقوع آن انجام شده است. پرسشنامه افسردگی یک در روزهای دوم و ششم پس از حمله قلبی تکمیل شد. بیمارانی که سابقه بیماری روانپزشکی در خود یا خانواده شان و سابقه بیماری شدید جسمی داشته اند، از مطالعه خارج شدند. عوامل مرتبط شامل سن، جنس، نوع سکته و موج Q در الکتروکاردیوگرام بیماران بوده است. داده های پژوهش به کمک آزمون مجذور کای مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
در این پژوهش شیوع علایم افسردگی در 48 ساعت بعد از سکته 60.7 درصد بوده است که 22.7 درصد خفیف، 26 درصد متوسط و 12 درصد شدید بوده است. این میزان 6 روز بعد از سکته قلبی 72 درصد بود که 22 درصد خفیف و 32 درصد متوسط و 18 درصد شدید بوده است. شدت اولیه و تداوم آن در روز ششم در زنان بیشتر از مردان بود (p<0.02).
شیوع بالای علایم افسردگی بعد از سکته قلبی لزوم بررسی و تاثیر مشاوره همزمان روانپزشکی را توجیه می کند.