مقایسه میزان حساسیت کانتراست و تیزبینی در شرایط نرمال امتروپی و امتروپی

این مطالعه به منظور مقایسه میزان حساسیت کانتراست و تیزبینی در شرایط امتروپی و امتروپی انجام گرفت. در این تحقیق از تست های حساسیت کانتراست پلی راسیون و تیزبینی اسنلن برای ارزیابی عملکرد سیستم بینایی 30 دانشجو (60 چشم) استفاده شد، که سن آنها بین 19 تا 29 سال بود. تیزبینی اسنلن و حساسیت کانتراست به صورت یک چشمی و دو چشمی در شرایط نرمال (امتروپی) و امتروپی (عدسی های مثبت 1.00+ و 2.00+ دیوپتر) اندازه گیری شد. نتایج این مطالعه امتروپی ارتباط معنی داری بین حساسیت کانتراست و تیزبینی نشان داد (p=0.0001) در شرایط امتروپی، عدسی 1.00+ بطور معنی داری باعث کاهش حساسیت کانتراست و تیزبینی شد ولی این کاهش برای حساسیت کانتراست با عدسی +2.00 بیشتر بود (p=0.0001). یافته های این مطالعه نشان داد که حساسیت کانتراست و تیزبینی در ارزیابی سیستم بینایی در شرایط نرمال (امتروپی) یکسان است ولی در شرایط امتروپی (استفاده از عدسی های مثبت) تفاوت است.