تغییرات جمعیت سلولی و ویژگی بیومکانیکی بستر زخم باز پوست موشهای صحرایی تحت تاثیر تابش لیزر کم توان

بررسی اثرهای تابش روزانه لیزر کم توان هلیوم نئون بر جمعیت سلولی زخم باز با ضخامت کامل پوست موش صحرایی به روش های شمارش سلولی و بیومکانیکی 90 سر موش صحرایی نر به طور تصادفی در گروه های شاهد و تجربی یک و دو قرار گرفتند. با رعایت شرایط استریل و تحت بیهوشی عمومی یک زخم مدور و با ضخامت کامل پوست در پشت هر موش صحرایی ایجاد شد. روز جراحی روز صفر محسوب شد. از روز یک به طور روزانه، به همه موشهای صحرایی، نصف مقدار مواد بیهوشی تزریق و به موشهای صحرایی گروه تجربی، لیزر کم توان هلیوم نئون با انرژی دانسیته mJ/cm2 5 و به گروه دوم همان نوع لیزر با انرژی دانسیته mJ/cm2 20 تابیده شد. در روزهای 4، 7 و 15 بعد از انجام تیمار روزانه، موشهای صحرایی به وسیله اتر کشته شدند و دو نمونه از بستر زخم و پوست سالم مجاور هر موش صحرایی برداشته شد. نمونه های مربوط به مطالعات بافت شناختی ثابت شدند و مراحل کار عملی بافت شناختی عمومی بر روی آنها به عمل آمد و برشهایی به ضخامت 5 میکرون از آنها تهیه و با روش رنگ آمیزی هماتوکسیلین، آئوزین و محلول الکلی تولوئیدین بلو یک درصد رنگ شدند. جمعیت سلولی بستر زخم که در برگیرنده سلولهای فیبروبلاست، ماکروفاژ، نوتروفیل، ماست سل و اندوتلیوم عروق بود و تعداد مقاطع عروق شمارش شدند. بر روی نمونه دوم مطالعه بیومکانیکی از نوع تنسیومتری انجام و قدرت کشش نمونه ها محاسبه شد. روش آماری مورد استفاده کروسکال والیس بود و P<0.05 معنی دار تلقی شد.
در روز هفتم، فزونی تعداد فیبروبلاستهای هر دو گروه تجربی نسبت به گروه شاهد از نظر آماری معنی دار بود.
تابش روزانه لیزر کم توان هلیوم نئون با انرژی دانسیته های mJ/cm2 5 و mJ/cm2 20 بر زخم بازپوستی با ضخامت کامل موشهای صحرایی، موجب تسریع معنی دار فاز تکثیر روند التیام زخم از دیدگاه شمارش سلولی شد.