بررسی شیوع بدخیمی گردن رحم بدنبال پیوند کلیه در مرکز پیوند کلیه بیمارستان گلستان اهواز

گیرندگان پیوند کلیه استعداد بیشتری برای ابتلا به بدخیمی نسبت به جمعیت عمومی دارند و یکی از علل مهم مرگ و میر این بیماران می باشد. بروز کلی بدخیمی ها در بیماران پیوندی 100 برابر جمعیت عمومی است. بدخیمی های سیستم ادراری و تناسلی بخصوص دستگاه تناسلی زنان جز شایعترین بدخیمی های پس از پیوند می باشند. هدف از این مطالعه بررسی شیوع بدخیمی گردن رحم در بیماران پیوند کلیه می باشد.
تمام بیماران زن متاهل پیوند شده از سالهای 1367 تا 1382 در این مطالعه مورد بررسی قرار گرفتند. 81 بیمار تحت درمان سه دارویی ایمونوساپرسیو و 4 بیمار تحت درمان دو دارویی بودند. با رعایت شرایط لازم ضمن گرفتن شرح حال هدف دار، معاینه فیزیکی دستگاه تناسلی انجام شده و سپس پاپ اسمیر تهیه می شود. نتایج سیتولوژی بر اساس سیستم Bethesda گزارش می شد.
85 بیمار با متوسط سنی 39 سال و متوسط زمان گذشته از پیوند به مدت 5 سال در مطالعه شرکت داشتند. در هیچکدام از بیماران در معاینه فیزیکی ضایعات تومورال ناحیه ولوو و واژن دیده نشد. در 50 بیمار گردن رحم نرمال، 18 بیمار گردن رحم آتروفیک، 5 بیمار سرویست حاد، یک بیمار ضایعات پولیپوئید روی سطح خارجی گردن رحم و مابقی بیماران علایمی دال بر وجود سرویست مزمن داشتند. پاپ اسمیر در 53 بیمار نرمال و در 32 بیمار تغییرات خوش خیم واکنشی را نشان می داد و در هیچ بیماری ضایعات داخل اپی تلیال با درجه پایین و یا بالا و یا بدخیمی گزارش نشد.
تفاوت قابل ملاحظه ای در شیوع بدخیمی های گردن رحم در بیماران ما با سایر مطالعات وجود دارد که می تواند بدلایل متعدد شامل تعداد کم بیماران مورد مطالعه، زمان پیگیری کوتاه تر، کمتر بودن فاکتورهای خطر جمعیت عمومی برای ابتلا به بدخیمی گردن رحم در این بیماران و تفاوت در عوامل محیطی، نژادی، ژنتیکی و ویروس های سرطانزا باشد.