مطالعه فراوانی تیپ های مسمومیتزای انسانی کلستریدیوم بوتولینوم (A،B،E) در بعضی از ماهیان دریای شمال (سفید و کفال) و ماهیان دریای جنوب (شوریده و حلوا) ایران

تعیین فراوانی تیپ های مسمومیت زای انسانی کلستریدیوم بوتولینوم (A،B،E) در بعضی از ماهیان دریای شمال و جنوب ایران.

مطالعه فراوانی.

ماهیان سفید و کفال (شمال) و شوریده و حلوا (جنوب).

120نمونه از چهار نوع ماهی از نظر وجود تیپ های مسمومیت زای انسانی کلستریدیوم بوتولینوم در دو نمونه روده و برانش (کلا 240 نمونه) با استفاده از محیط کشت مایع گوشت پخته مورد آزمایش قرار گرفتند. نمونه های کشت شده به دنبال سانتریفوژ از طریق تزریق به موش مورد آزمایش تعیین توکسین قرار گرفته و با استفاده از آنتی توکسین های مونووالان استاندارد تیپ توکسین تعیین گردید.
تجزیه و تحلیل آماری: آمار توصیفی برای تعیین مانگین حسابی و درصد نتایج به دست آمده.

از مجموع 120 نمونه روده و برانش ازمایش شده مربوط به ماهیان دریایی شمال در 10 مورد (8.33 درصد) وجود باکتری و توکسین مورد تایید قرار گرفت که 8 مورد از 60 نمونه روده آنها (13.33 درصد) و 2 مورد از 60 نمونه برانش آنها (3.33 درصد) مثبت بودند. همچنین از مجموع 120 نمونه روده و برانش آزمایش شده مربوط به ماهیان دریایی جنوب تنها 2 مورد (1.66 درصد) وجود باکتری و توکسین مورد تایید قرار گرفت که هر دو مورد مربوط به نمونه های روده بوده و در نمونه های برانش هیچگونه آلودگی مشاهده نگردید. به طور کلی در بین گونه های مختلف مورد آزمایش ماهی، بیشترین میزان آلودگی در ماهیان کفال (10 درصد) و پس از آن ماهیان سفید (6.66 درصد)، ماهیان شوریده (3.33 درصد) مشاهده گردید. ماهیان حلوا هیچ گونه آلودگی نشان نداد. ضمنا تیپ E به عنوان کلستریدیوم بوتولینوم به عنوان شایعترین تیپ باکتری شناخته شد طوری که به تنهایی 50 درصد موارد مثبت در بین 3 تیپ مورد آزمایش (A،B،E) را به خود اختصاص داد (5 مورد از10 مورد مثبت ماهیان دریایی شمال و یک مورد از 2 مورد مثبت ماهیان دریایی جنوب).
نتیجه گیری نهایی: با توجه به خصوصیت سرما دوستی تیپ E کلستریدیوم بوتولینوم (قدرت رشد و تولید توکسین در شرایط یخچالی) و فراوانی بالای آن در نمونه های آزمایش شده معیارهای کنترل بهداشتی خاص و مناسبی در تولید فرآورده های غذایی این ماهی ها ضروری می باشد.