حزین لاهیجی و فقه مقارن در رساله خواص الحیوانات

حزین لاهیجی دانشمند ذوفنون قرن دوازدهم هجری، نه تنها در شعر بلکه در فقه و اصول و فقه مقارن،موضوع شناسی فقهی و تفسیر و تاریخ، و علوم طبیعی و پزشکی ید طولانی داشت، و «رساله خواص الحیوانات» نمونه اطلاعات وسیع وی در فقه مقارن و موضوع شناسی فقهی است.
علامه حزین لاهیجی در این رساله قبل از ورود به ذکر احکام فقهی مذاهب اسلامی در مورد حیوانات به ترتیب الفبایی، ابتدا قواعد کلی فقه هر یک از مذاهب اسلامی را در این باره بیان می دارد.
مقاله حاضر به برسی این رساله می پردازد و فتاوای منقول حزین لاهیجی را با منابع فقهی مذاهب اسلامی،امامی، حنفی، شافعی، مالکی و حنبلی تطبیق می دهد، این تطبیق، نشانگر اطلاعات وسیع و عمیق و عاری ازتعصب حزین لاهیجی از فقه مذاهب اسلامی، همچنانکه همراه کردند حزین احکام فقهی هر یک از حیوانات رابا تعریف و شناخت و خواص آن ها، بیانگر اهتمام وی به موضوع شناسی فقهی است. نتائج این بررسی را درآخر این مقاله تحت عنوان نتیجه گیری کلی از نظر می گذرانید.