ارزیابی نحوه برگزاری کارگاه های مقدماتی روش تدریس در دانشگاه علوم پزشکی کرمان از دید اعضای هیات علمی شرکت کننده در کارگاه ها

کارگاه های روش تدریس که با هدف توسعه آموزش در سطح دانشگاه و اساتید طراحی شده است بایستی خود نمونه بارزی از الگوهای توسعه یافته تدریس را ارایه نمایند.
این مطالعه به منظور تعیین نظرات اعضای هیات علمی شرکت کننده در کارگاه های روش تدریس مقدماتی برگزار شده در دانشگاه علوم پزشکی کرمان در مورد نحوه برگزاری این کارگاه ها صورت گرفت.
در این مطالعه، نظرات 171 نفر عضو هیات علمی شرکت کننده در شش نوبت کارگاه روش تدریس به صورت سرشماری مورد بررسی قرار گرفت. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه مصوب وزارت بهداشت و درمان بود. این پرسش نامه در دو بخش شامل ویژگی های فردی و عبارات سنجش نظرات که بر اساس مقیاس 5 درجه ای لیکرت (از کاملا موافق تا کاملا مخالف)، طراحی گردیده بود، پس از سنجش مجدد روایی محتوا با نظرخواهی از صاحب نظران (r=0.9) مورد استفاده قرار گرفت.
از 171 نفر شرکت کنندگان در کارگاه ها بیشتر آنها مذکر (67.3 درصد) و از نظر مرتبه علمی، استادیار (62.6 درصد) بودند بر اساس یافته ها شرکت کنندگان در مطالعه در مجموع با 69.5 درصد از عبارات، موافق یا کاملا موافق بودند. بیشترین موافقت (84 درصد) مربوط به «طراحی مناسب اهداف کارگاه» و بعد از آن به ترتیب مربوط به «توالی منطقی و منظم موضوعات» (82 درصد) و «ایجاد آمادگی و ارایه اطلاعات در ابتدای کارگاه» (81 درصد) بود. کمترین موافقت مربوط به «تسهیلات موجود در مکان برگزاری کارگاه» (40.4 درصد) و در «تدارک نمودن فرصت کافی برای بحث های فردی و گروهی در طول کارگاه» (47.4 درصد) بود. همچنین بین نظرات شرکت کنندگان برحسب نوبت کارگاه تفاوت معنی دار آماری مشاهده گردید (P<0.05)، به طوری که ارزیابی شرکت کنندگان در کارگاه های پنجم و ششم نسبت به نوبت اول و دوم در مورد کارگاه بهتر بود.
موفقیت یک کارگاه آموزشی تا حد بسیار زیادی به برنامه ریزی و تدارکات آن وابسته است. کارگاه های روش تدریس که به منظور توسعه توانمندی آموزش مدرسین برگزار گردیده است بایستی از ویژگی ها و توانمندی های آموزشی قابل قبولی برخوردار باشند تا بتوانند به عنوان الگوی آموزشی اثرات مثبتی داشته باشند. نتایج این بررسی بیانگر آن است که در مجموع برنامه ریزی کارگاه های مذکور از روال نسبتا مناسبی برخوردار بوده است ولی از نظر تدارکات و امکانات نیازمند توسعه و تغییر می باشد. همچنین زمان بندی مناسب تر به منظور بحث و تبادل نظر و استفاده از روش های مناسب تر آموزشی ضرورت دارد.