دیدگاه همینگوی در مورد تنشهای زندگی و مرگ

در آثار همینگوی، مرگ موضوع مهمی است که در نقطه مقابل زندگی قرار می گیرد. در آثار او این حقیقت بیان می شود که زندگی معنای واقعی خود را در مقابله با مرگ می یابد. بنابراین بیشترین نماد در تمام آثار همینگوی موضوع مرگ و خشونت است که زندگی و هویت انسانی را مطرح می سازد. در آثار همینگوی، معنای زندگی در تکرار تجربه مرگ یافته می شود و این تنش بین زندگی و مرگ باید همواره پویا باشد. در غیر این صورت قهرمانان داستان هویت فردی خود را از دست می دهند و جزئی از جمعیت عامه مردم می شوند. می توان نتیجه گیری کرد که درک مفهوم مرگ، بیهودگی زندگی روزمره را می شکند و انسان را از ورطه مشغولیات روزمره رها می سازد. بعلاوه، با درون گرایی اندیشه مرگ، انسان از ابعاد محدود کننده مرگ در زندگی رهایی می یابد.