متاستاز داخل برونش و تراشه، گزارش 14 مورد

متاستاز داخل برونش و تراشه ثانوی به نئوپلاسم های خارج ریوی نادر است. بیماران با متاستاز داخل برونش معمولا در مراحل پیشرفته بیماری می باشند و پیش آگهی بدی دارند. از سال 1367 با 14 مورد بیمار به متاستاز داخل برونش ثانویه به تومورهای بدخیم خارج ریوی مواجه شدیم.
متاستاز داخل برونش به متاستاز نئوپلاسم خارج ریوی ثابت شده به داخل برونش های ساب سگمانتال و برونش های مرکزی که در معرض دید برونسکوپ باشند، اطلاق می شود. علایم کلینیکی، رادیولوژیکی و آسیب شناسی این 14 مورد بررسی شده و راه ایجاد و توسعه تومور داخل برونش بر اساس تقسیم بندی Kiryu شرح و توصیف می گردد.
محل تومورهای اولیه مشتمل بر موارد زیر می باشد: کانسر پستان 4 مورد (سه مورد زن و یک مورد مرد)، کارسینوم کولورکتال 1 مورد، کارسینوم کلیه 1 مورد، کارسینوم آمبریونال بیضه 1 مورد، کارسینوم سرویکس 2 مورد، ملانونم 1 مورد، سارکوم استئوژنیک 2 مورد، کارسینوم پاپیلر تیرویید 1 مورد، کارسکوم پروستات 1 مورد.
تظاهرات کلینیکی: شامل سرفه، هموپتیزی، تنگی نفس و علایم غیر اختصاصی مانند بی اشتهایی و کاهش وزن می باشد.
یافته های رادیولوژیک عبارتند از: کلاپس در 5 مورد، توده پارانشیم ریه 5 مورد، ندول های متعدد 2 مورد، برجستگی هیل ریه 2 مورد. فاصله زمان متوسط تشخیص تومور اولیه تا متاستاز داخل برونش 39.5 ماه بود. ضایعه آندوبرونکیال به وسیله برونسکوپی فایبروپتیک تشخیص و ماهیت متاستاتیک آن از نظر هیستوپاتولوژی در همه بیماران اثبات شد. 6 نفر به وسیله رادیوتراپی اکسترنال درمان شده و بهبودی علامتی پیدا کردند. 5 نفر شیمی درمانی و 2 بیمار تحت رزکسیون جراحی متاستاز قرار گرفتند. پیش آگهی بیماران به طور کلی بد بود و احتمال متاستازهای خارج ریوی در نواحی دیگر وجود داشت.
موارد گزارش شده ما از نظر تظاهرات بالینی و رادیولوژیکی شبیه موارد دیگر گزارش شده در مقالات پزشکی می باشد درمان موضعی برای تسکین علایم موثر است. ولی پیش آگهی وخیم و اکثر بیماران متاستازهای خارج ریوی مناطق دیگر دارند. تمام بیمارانی که تومور بدخیم خارج ریوی اولیه دارند و مشکوک به متاستاز ریوی می باشند می بایستی تحت برونسکوپی فایبروپتیک قرار بگیرند تا تشخیص متاستاز داخل برونش داده شود و از سرطان اولیه ریه افتراق گردد.