نقش صنعت توریسم در توسعه روستایی

توریسم یا جهانگردی روندی است که از دیر زمان با اشکال خاص خود در جوامع انسانی وجود داشته و تدریجا طی مراحل تاریخی سیر تکاملی خود را تا عصرحاضر پیموده است. این پدیده عموما بر بنیاد عامل اساسی سفر و جابه جایی قراردارد که خود زاده نیازهای گوناگون روانی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی انسان است. درسالیان گذشته در سطح جهان، جهانگردی و سفرهای بین‏ المللی حتی برای کسانی که از توان اقتصادی بالایی برخوردار بودند امری تجملی محسوب می‏ شد که تنها برای تفنن و سرگرمی انجام می‏ شد، درحالی که امروزه صنعت توریسم به صورت یکی از بزرگترین صنایع جهان درآمده است. امروزه در اکثر کشورهای جهان به ویژه کشورهای درحال توسعه، علیرغم اشتباهات گذشته و اجرای سیاست های نادرست در صنعت توریسم که منجر به هزینه‏ های اجتماعی و محیطی هنگفتی گردیده، به توسعه و رونق آن توجه زیادی می‏ شود و به منظور تدارک تورهای ارزان درون قاره ‏ای که متقاضیان زیادی دارد آموزش و استراتژی های جدیدی آغاز شده است (رضوی،1374). افزایش فوق‏ العاده سفر به نقاط دیدنی و جذاب که با هدف استفاده مطلوب از اوقات فراغت صورت می‏ گیرد باعث شد تاسیسات و امکانات ویژه‏ ای در مناطق توریستی ایجادشده و فرصتهای شغلی برای مردم محلی بوجودآید. بدین ترتیب در طول زمان، صنعت توریسم به شدت مورد توجه کشورهای توسعه یافته و درحال توسعه قرارگرفت، چرا که توسعه گردشگری به خصوص افزایش تعداد جهانگردان بین‏ المللی باعث رونق طیف وسیعی از فعالیتهای اقتصادی کشور یا منطقه میزبان خواهد شد. البته توسعه صنعت توریسم برای کشورهای درحال توسعه که با معضلاتی چون نرخ بیکاری بالا، محدودیت منابع ارزی و اقتصاد تک محصولی مواجه هستند از اهمیت بالایی برخورداراست (جامعی،1374). در این مقاله سعی بر آن است تا نقش صنعت توریسم در توسعه روستایی مورد تجزیه وتحلیل قرار گیرد. هر چند تاکنون بیشترین توجه مختص مناطق شهری و جاذبه‏های طبیعی و فرهنگی بوده، لذا با توجه به اهمیت توریسم روستایی و نقشی که در توسعه روستایی دارد تلاش می‏شود تا به میزان تاثیرگذاری توریسم در توسعه روستایی پی برد.