بررسی چسبندگی و مورفولوژی سلول های استئوبلاست انسان در مجاورت MTA سفید، MTA تیره و IRM بعنوان مواد پرکننده انتهای ریشه توسط اسکن میکروسکوپ الکترونی

استئوبلاست ها و سلول های لیگامان پریودنتال سلول های اصلی برای ترمیم زخم های پس از قطع انتهای ریشه هستند. تداخل بین سلول های استئوبلاست بصورت تماس مستقیم با مواد پر کننده انتهای ریشه نقش حیاتی در ترمیم زخم های جراحی دارند. هدف از این مطالعه ارزیابی مورفولوژی و چسبندگی سلولهای استئوبلاست انسان در مجاورت MTA تیره، MTA سفید و IRM بعنوان مواد پر کننده انتهای ریشه توسط اسکن میکروسکپ الکترونی بود.
این مطالعه یک مطالعه توصیفی بود. سلول های استئوبلاست انسان رده MG-36 تهیه شده از بانک سلولی انسیتوپاستور ایران در مدیوم RPMI-1640 رشد داده شدند. مواد مورد آزمایش بر اساس دستور کارخانه سازنده مخلوط شده و در مجاورت سلول های استئوبلاست قرار گرفتند. پس از 1 و 3 و 7 روز در محیط کشت دیسک های حاوی مواد به همراه سلول های رشد کرده بر سطح آنها توسط اسکن میکروسکپ الکترونی مورد بررسی قرار گرفتند.
نتایج نشان داد که بسیاری از سلول های استئوبلاست پس از 7 روز بر سطح هر دو ماده MTA تیره و سفید چسبیدند و به شکل نسبتا گرد (Round) یا پهن (Flat) ظاهر شدند. در مجاورت IRM سلولها بصورت کاملا گرد بدون هیچگونه چسبندگی و گسترش مشاهده شدند.
این نتایج دلالت بر این دارد که سلول های استئوبلاست انسان در مجاورت MTA تیره و MTA سفید پاسخ مناسبی نشان می دهند و روند ترمیم زخم را تسریع می نمایند.