بررسی اثر دز متناوب ایزوترتینوئین بر آکنه

ایزوتر تینویین خوراکی تنها داروی ضد آکنه است که روی هر چهار عامل بیماری (افزایش تولید سبوم، اختلال در فلور میکروبی، شاخی شدن مجرای سباسه و بروز التهاب) اثر می گذارد. با توجه به قیمت بالای ایزوتر تینویین، به منظور افزایش اثر و کاهش عوارض رژیم های مختلفی از این دارو پیشنهاد شده است. این تحقیق با هدف تعیین اثر ایزوتر تینویین با دز متناوب بر آکنه انجام گرفت.
روش اجرا: مبتلایان به آکنه متوسط یا شدید که فاقد ضایعه های ندولو کیستیک بودند و به درمان های رایج جواب ندادند یا با این درمان ها دچار عارضه شدند، طی شش دوره، تحت درمان با ایزوتر تینویین با مقدار 5/0 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن برای یک هفته در یک ماه (با دز کلی 21 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن) قرار گرفتند. بیماران در پایان درمان از نظر تغییر شدت بیماری، عود و عود نسبی ارزیابی شدند.
در پایان درمان، در تمام بیماران کاهش شدت آکنه دیده شد. در پی گیری شش ماه بعد از درمان، به ترتیب در 19 درصد و 44 درصد، عود و عود نسبی رخ داد.
با توجه به یافته های این تحقیق به نظر می رسد استفاده از دز متناوب ایزوتر تینویین با دز تجمعی 21 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن در مبتلایان به آکنه بدون ضایعات ندولی و کیستیک، با نتایج مطلوب همراه باشد.