معرفت شناسان

مقابله به اصطلاح کلیسای کاتولیک رومی با گالیلئو گالیله ای در دهه های آغازین سده هفدهم را یکی از اصلی ترین موارد تعارض بین علم غربی و دین دانسته اند. این مقابله را، که در واقع بین علم غربی و مسیحیت جاری در آن دوره رخ داده است، می توان از چهار وجه نظر نگریست: (1) وضع مباحث علمی رایج در آن دوره درباره شایستگی های ستاره شناسی «زمین مرکزی» کلودیوس بطلمیوس اسکندرانی (سده دوم میلادی) و نظریه «خورشید مرکزی» نیکولاس کوپرنیکوس (15431473)؛ (2) مسئله معیارهای دقیق و درست فهم معنی و حقیقت کتاب مقدس؛ (3) وقایع تاریخی و دلایلی که به کنار گذاشتن نظریه کوپرنیکوس به عنوان دیدگاهی باطل از سوی کلیسای کاتولیک رومی در 1616 شد؛ (4) مسائل مربوط به محاکمه و محکومیت گالیله در 1633.