بیحسی نخاعی در یک خانم حامله مبتلا به پرفشاری اولیه شریان ریوی

پر فشاری اولیه شریان ریوی یک بیماری غیر شایع است که در صورت همراهی با حاملگی با مرگ و میر بالایی همراه است. این بیماری غالبا در زنان رخ می دهد. از آنجایی که برون ده قلب راست در این بیماران به شدت به برگشت وریدی و نیز به فشار شریان ریوی بستگی دارد، هر عاملی که منجر به اختلال در این دو شود می تواند منجر به اختلال شدید در برون ده قلب شود. این حالت به دنبال درد زایمان به وفور یافت می شود.
در این مطالعه ما مروری بر معرفی یک بیمار بیست و پنج ساله با حاملگی سی و شش هفته با تشخیص PPH که جهت عمل سزارین به صورت اورژانس مراجعه کرده بود، داریم. برای اداره بیهوشی این بیمار از روش بی حسی نخاعی با استفاده از پنجاه میلی گرم لیدوکائین 5 درصد و 0.5cc گلوکز هایپرتونیک 20 درصد از طریق فضای L3-L4 در وضعیت نشسته استفاده کردیم.
در نمونه گاز شریانی بیمار قبل از اقدام به بی حسی ارزیابی گازهای خونی به قرار زیر بود:BE=-18، PaO2=34mmHg، HCO3=15mEq/L، SaO2=90%، PaO2=60mmHg، PH=7.4با تجویز 25cc بیکربنات بصورت وریدی این اختلال اسید و باز تصحیح شد. بیمار پس از عمل جراحی با حال عمومی خوب و SaO2%98 به بخش مراقبت های ویژه منتقل و پس از چهار روز به بخش زنان منتقل شد.
در ادامه این مطالعه که از روش بی حسی نخاعی در بیمار حامله مبتلا به PPH استفاده شد، ما تعیین کردیم که در صورت تصحیح اسیدوز و مایع درمانی کافی مادر روش بیحسی نخاعی می تواند یک روش مناسب در بیماران حامله مبتلا به PPH باشد.