سندرم متابولیک و ارتباط آن با سطوح انسولین در کودکان چاقی مدارس ابتدایی منطقه شش تهران

سندرم مقاومت به انسولین، به مجموعه ای از اختلالات متابولیک اطلاق می شود که با افزایش خطر ابتلا به دیابت و بیماری های قلبی عروقی همراه می باشد. با توجه به افزایش رو به رشد روند چاقی در کودکان، این سندرم تبدیل به یکی از مشکلات با اهمیت در این گروه شده است. هدف از این مطالعه، بررسی وضعیت سندرم متابولیک در کودکان چاق شهرنشین ایرانی است.
در این مطالعه، کلیه دانش آموزان چاق دبستانی 7 تا 12 ساله منطقه 6 تهران براساس اندازه دور کمر و معیار بین المللی چاقی (IOTF=International obesity task force) بررسی شدند. مقادیر تری گلیسرید ناشتا، کلسترول با وزن مولکولی بالا (High Density Lipoprotein=HDL)، قند ناشتای سرم، انسولین ناشتای سرم، فشار خون و دور کمر در هر فرد اندازه گیری شد.
شیوع خام سندرم متابولیک در این کودکان، 6/20% بود. تفاوت معنی داری بین شیوع سندرم متابولیک در دو جنس وجود نداشت. از بین اختلالات متابولیک بررسی شده در جمعیت مورد مطالعه، تری گلیسرید بالا، از همه شایع تر و سطوح پایین HDL، از همه کمتر بود. کلیه اجزای سندرم متابولیک به استثنای سطوح پایین HDL، در کودکان مبتلا به سندرم متابولیک به طرز معنی داری، بالاتر از سایر کودکان بود. همچنین این کودکان به طور مشخصی از سطوح بالاتری از انسولین برخوردار بودند.
با توجه به نتایج این مطالعه، سندرم متابولیک در کودکان چاق ایرانی از شیوع بالایی برخوردار است. این مطلب دلیلی قاطع بر لزوم انجام اقدامات پیشگیرانه در این کودکان که نیروی مولد فردای جامعه ما را تشکیل می دهند، می باشد. این اقدامات نه تنها منجر به بهتر شدن کیفیت زندگی این دسته می شود، بلکه بار آتی ناشی از این بیماری ها را بر روی اجتماع کاهش می دهد.