بررسی رابطه باکتری های شایع در عفونت ادراری با سنگ ادراری با سنگ ادراری در بیمارستان لبافی نژاد در سال 1383

یکی از مشکلات اساسی و شایع دستگاه ادراری، بروز سنگ های ادراری است. مسائل مختلفی از قبیل تغذیه، آب و هوا، جنس، ژنتیک و باکتری های اوره آز مثبت در تشکیل آن دخالت دارند. شیوع این سنگ ها در جوامع مختلف بین 3 تا 4% می باشد. این مطالعه در سال 1383 بر روی 100 بیمار مبتلا به سنگ مجرای ادراری در بیمارستان لبافی نژاد انجام گرفت.
سنگ مجرای ادراری که از 100 بیمار و با روش ESWL (Extra corporeal shockwave litotripsy) خارج شده بود، جدا گردید و قطعه کوچکی از آن در دو لوله حاوی محیط کشت باکتری (تیوگلیکولات و T.S.B) کشت داده شد. سپس در محیط های اختصاصی کشت داده شده و برای کلنی های مشکوک رنگ آمیزی گرم صورت گرفت و بخش دیگری برای تجزیه شیمیایی نگه داشته شد.
در مجموع، باکتری ها، در 40 مورد (40%) رشد کردند. 53% سنگها، سنگهای مخلوط بود. مردان 1.5 برابر بیشتر از زنان به سنگ مبتلا شده بودند (P<0.003). شایعترین میکروارگانیسم های جدا شده عبارتند از: E.coli (37.5%)، استاف اورئوس (17.5%)، کاندیدا (12%)، انتروباکتر (10%)، کلبسیلا (10%)، پروویدنسیا (5%)، استاف اپیدرمیدیس (5%) و باسیلوس سابتیلیس (2.5%). بین E.coli و اگزالات کلسیم و انتروباکتر و اسید اوریک ارتباط آماری معنی دار وجود داشت. (p<0.034).
هر دو گروه باکتری های تولید کننده و فاقد اوره آز قادر به جمع آوری کریستال های کلسیم می باشند. از این رو باکتری ها نقش مهمی در بروز سنگهای ادراری دارند.