بررسی تاثیر سطوح مختلف پروتئین و انرژی خوراک در عملکرد پرواری گوساله های نر گاومیش آذربایجان غربی (18 - 6ماهه)
به منظور تعیین سطح مطلوب پروتئین و انرژی جیره های غذایی و تاثیر آن بر میزان خوراک مصرفی، افزایش وزن، ضریب تبدیل غذایی، درصد و ترکیب لاشه در گوساله های نر گاومیش تعداد 45 راس گوساله نر از شیر گرفته شده (با میانگین وزنی28± 124 کیلوگرم) در قالب طرح کاملا تصادفی در 9 تیمار (پروتئین خام در سه سطح 8/ 10، 6/11 و 13 درصد و انرژی قابل متابولیسم در سه سطح 02/2، 3/2 و 57/2 مگاکالری در هر کیلوگرم ماده خشک) و 5 تکرار در هر تیمار به مدت یک سال پروار شدند. در طول دوره پروار خوراک مصرفی روزانه به صورت کاملا مخلوط در سه نوبت و تا حد اشتها به طور انفرادی در اختیار گوساله ها قرار گرفت. میزان خوراک مصرفی روزانه ثبت شد. دام ها هر 14 روز یک بار پس از 12 ساعت محرومیت از غذا توزین شدند. در پایان دوره تعداد 18 راس از گوساله ها (2 راس از هر تیمار) پس از 12 ساعت محرومیت از غذا توزین و ذبح شدند.گوشت، استخوان و چربی قابل تفکیک نصف لاشه ها (لاشه سمت چپ) بعد از 24 ساعت نگهداری در دمای 5 درجه سانتیگراد، جدا و توزین شدند. نتایج به دست آمده درکل دوره پروار نشان داد که جیره های غذایی اثر معنی داری بر خوراک مصرفی (01/0>p)، ضریب تبدیل غذایی و میزان چربی داخلی (05/0 < p) داشته ولی تاثیر آن بر افزایش وزن روزانه، بازده لاشه، درصدگوشت لخم، درصد استخوان و درصدچربی لاشه معنی دار نبوده است. جیره حاوی انرژی حداکثر (57/2 مگاکالری در کیلوگرم ماده خشک) و پروتئین متوسط (6/11 درصد در ماده خشک) به علت داشتن بازده غذایی مطلوب (2/1±57/8)، سرعت رشد بالا(110± 750 گرم درروز)، بازده لاشه مطلوب (4/1±4/49 درصد) و پایین بودن هزینه تولید هر کیلوگرم وزن زنده و گوشت نسبت به سایرتیمارها، می تواند جهت استفاده توسط بهره برداران معرفی شود.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.