شیوع هلیکوباکترپیلوری در بیماران مبتلا به سندرم حاد کرونری

بیماری عروق کرونر علت اصلی مرگ و میر در اکثر کشورهای دنیا از جمله ایران می باشد. با توجه به این که عوامل خطرزای کلاسیک نتوانسته اند تنوع اپیدمیولوژیک این بیماری را به صورت کامل توضیح دهند، عوامل خطرزای جدیدی از جمله عفونت ها به عنوان عامل خطر احتمالی در دست بررسی می باشد. یکی از این عوامل عفونی که بررسی های متعددی در مورد آن انجام گردیده هلیکوباکترپیلوری می باشد. با توجه به تناقضهای متعدد در مورد شیوع عفونت با هلیکوباکترپیلوری در سندرم حاد کرونری و ارتباط آن دو با یکدیگر، این مطالعه با هدف تعیین شیوع هلیکوباکترپیلوری در بیماران با سندرم حاد کرونری طراحی گردید.

این مطالعه توصیفی - مقطعی بر روی کلیه بیماران با سندرم حاد کرونری شامل؛ آنژین ناپایدار و انفارکتوس میوکارد که از ابتدای اسفند 1381 لغایت تیرماه 1383 در بخش سیسییو بیمارستان فاطمیه دانشگاه علوم پزشکی سمنان بستری شده بودند انجام شد. در مجموع 411 بیمار با سندرم حاد کرونری از نظر عفونت با هلیکوباکترپیلوری با روش سرولوژی ارزیابی شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامهای شامل اطلاعات دموگرافیک، نوع سندرم حاد کرونری و عوامل خطرزای اصلی بیماری های قلبی - عروقی بود. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS و شاخص های توصیفی و آزمون آماری مجذور کای تجزیه و تحلیل شد.

میانگین و انحراف معیار سن بیماران 38.12±59.97 سال و 56 درصد افراد مرد بودند. شیوع آلودگی با هلیکوباکترپیلوری 45.6 درصد بود که در 43.8 درصد منفی و 10.6 درصد بینابینی بود. از این بیماران 191 نفر مبتلا به آنژین صدری ناپایدار و 220 نفر انفارکتوس میوکارد داشتند. همچنین بین دو گروه از نظر سرولوژی مثبت هلیکوباکترپیلوری اختلاف معنی داری وجود نداشت.

این بررسی نشان داد شیوع عفونت حاد یا مزمن با هلیکوباکترپیلوری یک عامل خطرزای عمده برای بیماری های قلبی مطرح نیست.