مقایسه تاثیر تک دوز شیافهای رکتال دیکلوفناک و استامینوفن قبل از عمل در کاهش درد پس از اعمال جراحی

درد پس از عمل به طور معمول به وسیله اپیوئیدها درمان می شود که علاوه بر گران بودن منجر به بروز عوارض ناخواسته دارویی میگردد. در سالهای اخیر استفاده از داروهای ضدالتهابی غیراستروییدی به دلیل عوارض کمتر، ارزان بودن و دسترسی آسان جهت تسکین درد در اعمال جراحی مورد توجه و مطالعه قرار گرفته است. هدف از تحقیق حاضر مقایسه تاثیر تک دوز شیافهای رکتال دیکلوفناک و استامینوفن قبل از عمل در کاهش درد پس از اعمال جراحی سپتورینوپلاستی می باشد.

این پژوهش یک کارآزمایی بالینی تصادفی دوسوکور بود که بر روی 60 بیمار در محدوده سنی 45 16 سال با وضعیت فیزیکی یک تقسیم بندی انجام شده به وسیله انجمن متخصصین بیهوشی آمریکا که به بیمارستان خلیلی شیراز در سال 1383 برای انجام اعمال جراحی سپتورینوپلاستی انتخابی برای اولین بار مراجعه کرده بودند انجام گردید. بیماران به طور تصادفی به دو گروه مساوی اول و دوم تقسیم شدند. نیم ساعت قبل از القا بیهوشی و بدون اطلاع بیمار از نوع دارو در گروه اول یک شیاف 100 میلی گرمی دیکلوفناک و در گروه دوم یک شیاف 325 میلیگرمی استامینوفن به وسیله خود بیمار و با رضایت کامل وی القا گردید. روش القا و نگهداری بیهوشی در تمام بیماران مشابه در نظر گرفته شد. پس از پایان عمل و در سه مرحله به فواصل 1، 2 و 4ساعت پس از خاتمه عمل شدت درد بیماران به وسیله شخص ثالثی و با مقیاس مقایسهای بصری درد، همچنین اولین زمان درخواست مسکن و کل دوز تجویز شده در فرم اطلاعاتی ثبت گردید. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون آماری مانویتنی تحلیل گردید.

آنالیز اطلاعات نشان داد که شدت درد در بیمارانی که دیکلوفناک گرفته بودند در هر سه زمان به طور معنی داری کمتر از گروه استامینوفن بود ((p<0.05 همچنین میانگین اولین زمان دریافت مسکن در گروه اول و دوم به ترتیب؛ 205 و 97 دقیقه پس از عمل و میانگین دوز پتدین تجویز شده در گروه دیکلوفناک و استامینوفن نیز به ترتیب؛ 12.25 و 37.15میلیگرم بوده است.

به نظر میرسد تجویز قبل از عمل شیاف رکتال دیکلوفناک موجب بیدردی بیشتر و طولانی تری نسبت به استامینوفن در اعمال جراحی سپتورینوپلاستی شده و میتواند به عنوان روشی ساده، موثر، بدون عارضه و مقرون به صرفه جهت کاهش درد در این عمل متداول توصیه شود.