میزان بروز پیگمانتاسیون قرنیه بعد از لیزیک در مرکز پزشکی فارابی اصفهان

با توجه به روند رو به افزایش عمل لیزیک و مشاهده ایجاد پیگمانتاسیون در بعضی بیماران و گزارش بروز عارضه به دنبال عمل RK، تحقیق حاضر به منظور تعیین میزان بروز پیگمانتاسیون قرنیه بعد از عمل لیزیک بر روی مراجعان به مرکز پزشکی فارابی اصفهان طی سال های 1377-78 انجام پذیرفت.
تحقیق به روش مطالعه داده های موجود انجام شد. پرونده همه بیمارانی که تحت عمل لیزیک قرار گرفتند بررسی شد. سن، جنس، فاصله عمل تا آخرین بررسی، مساله بروز پیگمانتاسیون و شدت آن و نیز میزان نزدیک بینی بیماران تعیین گردید.
طی مدت بررسی، تعداد 200 چشم تحت عمل لیزیک قرار گرفتند که هیچ کدام قبل از عمل پیگمانتاسیون قرنیه نداشتند. در 25 چشم 12.5) درصد(پیگمانتاسیون قرنیه بعد از لیزیک ایجاد گردید که 8.5 درصد در وضعیت شدید و متوسط بود. این عارضه در 32 درصد موارد در شش ماهه اول و در 68 درصد موارد بیش از 6 ماه بعد از عمل بروز کرد. میزان نزدیک بینی 7.7 ±3.3 دیوپتر بود و مشاهده گردید که اگر میزان نزدیک بینی بیماران بیش از 10 دیوپتر باشد خطر بروز پیگمانتاسیون را بیش از 3.1 برابر افزایش می دهد.
نتیجه گیری و پیشنهادها: بروز عارضه پیگمانتاسیون قرنیه بعد از لیزیک، به ویژه در موارد نزدیک بینی بالاتر از 10 مطرح می باشد و تحقیق برای یافتن روشی جهت کاهش این مشکل توصیه می گردد.