اثر نوع خاک بر برخی خواص کمی و کیفی صنوبر اورامریکن

خواص کمی و کیفی درختکاری های صنوبر دو رگه اورامریکن در غرب مازندران در چهار تیپ خاک شامل پدزولیک قهوه ای خاکستری با مواد آلی زیاد (A)، قهوه ای جنگلی (B)، پدزولیک قهوه ای خاکستری (C) و پسدوگلی (D) مورد مقایسه قرار گرفت. در هر یک از خاکها سه ترانسکت (تکرار) به ابعاد 33.3×20 متر انتخاب شد و کلیه درختان در آنها اندازه گیری شد. نتایج نشان می دهد که بزرگترین اندازه قطر برابر سینه درختان، به ترتیب با 26.8 و 25.8 سانتیمتر روی خاک (A) و(B) بوده است. بلندترین ارتفاع متعلق به صنوبرهای خاک (A) و(B) و (C)، به ترتیب با 27.8، 27.7 و 26.9 متر، بوده است. اگرچه منحنی همبستگی قطر و ارتفاع نشان می دهد که به ویژه در قطرهای بیش از 20 سانتیمتر، ارتفاع صنوبرهای روی خاک C بلندتر از آنها روی سایر خاکها است. بزرگترین ضریب قد کشیدگی (H/D)، معادل 124، که با ضعیف ترین پایداری نسبی مطابقت می کند در خاک (C) مشاهده می شود. همانند کیفیت تنه، بین فرم تاج درختان با خاکهای مختلف از نظر آماری ارتباط معنی داری وجود دارد. به طور کلی، از برآیند این تحقیق معلوم می شود که از لحاظ کمی و کیفی، خاکهای پدزولیک قهوه ای خاکستری با موارد آلی زیاد (A) و قهوه ای جنگلی (B) مناسبترین خاک برای کشت و توسعه صنوبر در منطقه هستند.