ارزیابی کلینیکی شاخص های موتوری CEA و CA15-3 در بیماران مبتلا به سرطان پستان

شاخص های توموری روش های مناسبی برای بدست آوردن اطلاعات در برخی از بدخیمی ها هستند ضمن آن که ارزان بوده و استفاده از آن ها نیز آسان است.
بررسی ارزش CEA و CA15-3 در بیماران دچار کارسینومای پستان.
این مطالعه به صورت گذشته نگر بر 604 بیمار (میانه سنی 47 سال) که برای درمان به بخش انکولوژی در بیمارستان های امید و قائم مشهد (ایران) بین سال های 1378 تا 1383مراجعه کرده بودند، انجام شد. CEA (حد طبیعی ng/ml 5) و CA15-3 (حد طبیعی U/ml 40) برای تمام بیماران به روش رادیوایمونواسی اندازه گیری شده بود (بین یک تا 10 دفعه).
مرحله یک تا چهار بیماری در ابتدای مراجعه بترتیب در 25، 370، 165 و 44 نفر مشاهده شد. با میانه مدت پی گیری 18 ماه، از 560 بیمار غیر متاستاتیک، 76 نفر (13.6%) در حین پیگیری عود کردند. حساسیت اندازه گیری CEA و CA15-3 در بیماران با متاستاز آشکار یا تا یک ماه قبل از کشف عود به ترتیب 56.4% و 90% بود. CEA و CA15-3 2 تا 8 ماه قبل از کشف متاستاز در 44 بیمار اندازه گیری شده بودند که افزایش سطح این شاخص ها به ترتیب در 7 (15.9%) و 23 نفر (52.2%) مشاهده شد. در 249 بیمار بدون عود که بیش از 18 ماه پیگیری شده بودند، افزایش کاذب سطح CEA و CA15-3 بترتیب در 7 (2.8%) و 4 نفر (1.7%) دیده شد.
کم بودن تعداد موارد مثبت کاذب در بیماران بدون عود نشان دهنده اختصاصی بودن مطلوب برحسب دو شاخص است. حساسیت CA15-3 در کشف بیماری متاستاتیک واضح بالا است. اما به هر حال حساسیت آن در بیماران با وسعت کم بیماری نسبتا پایین است. حساسیت CEA نسبت به CA15-3 خیلی کمتر است. اما نتیجه مثبت آن می تواند نتیجه CA15-3 را در موارد عود بیماری تایید کند.