تاملی درباره نظریه وحدت متعالی ادیان؛ بررسی دیدگاه سیدحسین نصر
مقاله حاضر مقاله نخست از بخش اول کتاب «Figuring the Sacred» ریکور است که در سال 1995 م با ترجمه انگلیسی به چاپ رسیده است.
نویسنده در این اثر با رویکرد خاصی از نظریه تفسیر، یعنی هرمنوتیک فلسفی، پیرامون زبان دین به بحث می پردازد. در حقیقت ریکور در صدد ایضاح سه فرض مربوط به فلسفه زبان دینی (1. ایمان دینی ممکن است از خلال زبان آن دین مشخص شود; 2. این نوع از گفتار بی معنی نیست; 3. این نوع از گفتار صادق هم هست.) بر اساس روش هرمنوتیکی است.
بی تردید یکی از مباحث مهمی که در عرصه فلسفه دین در مغرب زمین مطرح گردیده و سپس به حوزه مباحث اسلامی وارد شده است; مسئله «زبان دین و مکانیسم فهم و تحلیل آن» است. اینکه آیا زبان دین معنادار است یا بی معنا؟ با همان معیارهای علمی و تجربی قابل اثبات، ابطال و تایید است یا نه؟ و چه ارتباطی با زبان علم و اخلاق و فلسفه دارد؟ و...
بر خلاف بسیاری از نظریه های مطرح در عرصه زبان دین، این اثر کوششی است در جهت اثبات معناداری زبان دین و صادق بودن آنکه به وسیله ریکور مطرح گردیده است. از این جهت اهمیت شایانی در عرصه مباحث مربوط به زبان دین دارد.
پرداخت حق اشتراک به معنای پذیرش "شرایط خدمات" پایگاه مگیران از سوی شماست.
اگر عضو مگیران هستید:
اگر مقاله ای از شما در مگیران نمایه شده، برای استفاده از اعتبار اهدایی سامانه نویسندگان با ایمیل منتشرشده ثبت نام کنید. ثبت نام
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.