واژینیت کاندیدایی و عوامل موثر بر آن در زنان دیابتی مراجعه کننده به کلینیک دیابت بیمارستان دکتر شریعتی (1384 - 1381)

دیابت بیماری مزمنی است که هر ارگانی از بدن را متاثر می سازد. یکی از مشکلات این بیماری واژینیت مقاوم به درمان می باشد که با عواملی نظیر وضعیت کنترل قند خون، زمینه آلرژی و آتوپی مرتبط است. از جمله پاتوژن های شایع این عارضه کاندیدا آلبیکنس است. اکثر پزشکان به صرف وجود علایم بالینی واژینیت (بدون بررسی آزمایشگاهی) اقدام به درمان می کنند.

این مطالعه به روش توصیفی - تحلیلی و مقطعی با همکاری 160 بیمار زن دیابتی (و غیر باردار) در کلینیک دیابت بیمارستان دکتر شریعتی طی سال های 1384-1381 انجام شد. برای بیماران سنجش قند خون ناشتا و 2 ساعت پس از صبحانه، هموگلوبین A1C و کشت ترشحات واژن انجام شد. آزمون آماری مورد استفاده در این طرح Fisher''s Exact Test بود.

در این مطالعه، 71% بیماران واژینیت بالینی (قارچی یا باکتریال) و 5/12% کل بیماران واژینیت کاندیدایی داشتند. در بررسی میکروسکوپی واژینیت کاندیدایی، 3/1% موارد کاندیدا (در 7/16% کل افراد مورد مطالعه) مشاهده گردید. شیوع واژینیت بالینی کاندیدا همراه با کشت مثبت کاندیدا 6/2 % بود. با احتساب 2/6% که تنها کشت مثبت کاندیدا داشتند (در افراد مبتلا به واژینیت بالینی ولی بدون علایم واژینیت کاندیدایی)، شیوع کلی واژینیت کاندیدایی بر اساس کشت مثبت کاندیدا در ترشحات واژن، 8/8% محاسبه شد. بین میانگین قند خون ناشتا و کشت عفونی واژن، اختلاف آماری قابل ملاحظه بود. کشت مثبت کاندیدای واژن با سن، وضعیت کنترل قند خون، سابقه آلرژی، وضعیت بهداشت ناحیه تناسلی، شغل، تحصیلات، نوع دیابت، نحوه درمان و یا مدت ابتلا به دیابت رابطه ای نداشت.

پیشنهاد می شود در افراد دیابتی با علایم واژینیت، به ویژه واژینیت کاندیدایی (حتی با وجود شواهد میکروسکپی)، کشت ترشحات واژن انجام شود.