تنوع ایزوزیمی فسفو گلوکز ایزومراز، فسفو گلوکو موتاز، شیکیمات دهیدروژناز و فسفو گلوکونات دهیدروژناز راش Fagus orientalis Lipsky در راشستانهای ایران

گونه راش یکی از فراوان ترین و از نظر اقتصادی مهمترین جنس های درختان چوبی شمال ایران است. تنوع ایزوزیمی Fagus orientalis Lipsky در 14 جمعیت راش ایرانی در طول گستره پراکنش این گونه درختی در منطقه هیرکانی بوسیله مطالعات آنزیمی بررسی شد. گوناگونی آنزیمی جمعیت های راش با استفاده از 5 لوکوس آنزیمی در 4 سیستم آنزیمی شامل فسفو گلوکز ایزومراز (PGI)، فسفو گلوکو موتاز (PGM)، شیکیمات دهیدروژناز (SKDH)، فسفو گلوکونات دهیدروژناز (6PGD) بوسیله الکتروفورز ژل نشاسته مطالعه گردید. از میان 19 آلل مشاهده شده، 12 آلل نادر (با فراوانی کمتر از 5%) در 5 لوکوس و 8 آلل مختص به محل (با حضور در کمتر از 5 جمعیت) ردیابی شدند و ملاحظه گردید که گرچه کلیه آلل های مختص به محل نادر هستند، ولی کلیه آلل های نادر مختص به محل نمی باشند. جمعیت های نکا در ارتفاع 900 متر از سطح دریا و خیرود در ارتفاع 2000 متر بیشترین تعداد آلل و جمعیت اسالم در ارتفاع 1900 متر از سطح دریا بیشترین تعداد آلل مختص به محل را دارا می باشند. هیچ آلل مختص به محل یا نادری در جمعیت گرگان در ارتفاع 2000 متر از سطح دریا مشاهده نگردید. در این پژوهش با توجه به وجود اختلافات آب و هوایی مهم در جمعیت های انتخابی (از شرقی ترین تا غربی ترین و از بالاترین تا پایین ترین منطقه پراکنش راش در جنگل های راش) برخی شیب های جغرافیایی از گوناگونی آلل های غالب PGI-B/B و SKDH-A/B در میان جمعیت ها یافت گردید.