بررسی اثرات تزریق سوبسترای رنین در هسته آمیگدال مرکزی بر فشار خون شریانی و ضربان قلب در موش صحرایی مبتلا به پرفشاری خون کلیوی - عروقی

مطالعات قبلی نشان داده اند که القا پر فشاری خون کلیوی - عروقی، مدل دو کلیه - یک گیره ای گلدبلاتی 2Kidney 1clip Goldblatt Hypertension (2KIC) موجب حذف اثرات افزاینده فشار خون به دنبال غیر فعال سازی هسته آمیگدال مرکزیCentral Amygdala (CA) میگردد. این مطالعه به منظور تعیین تغییرات فعالیت سیستم رنین - آنژیوتانسینRenin_Angiotensin System (RAS) بافتی در هسته CA متعاقب القا پر فشاری خون کلیوی - عروقی انجام شد. به این منظور اثرات قلبی عروقی تزریق سوبسترای رنین Renin Substrate (RS) در CA موشهای صحرایی سالم و مبتلا به پر فشاری خون 2KIC بررسی و با هم مقایسه شدند.
در یک مطالعه تجربی در گروه مورد با نصب گیره نقره ای بر روی شریان کلیوی چپ پر فشاری خون 2KIC القا و در گروه شاهد عمل جراحی مشابهی بدون نصب گیره نقره ای انجام شد. هفت هفته بعد کانول گذاری دو طرفه در بالای CA جهت تزریقات انجام گرفت. پس از یک هفته بهبودی از جراحی، با تزریق داخل صفاقی اورتان (lg/kg) بیهوشی القا و کانول گذاری در شریان رانی چپ به منظور اندازه گیری فشار خون متوسط شریانی Mean Arterial Blood pressure (MAP) و ضربان قلب Heart Rate (HR) انجام شد. اثرات تزریق RS در CA با دوزهای پی در پی (1، 0.1 و 10 میکرومولار- نیم میکرولیتر)، سالین و پیش درمانی با کاپتوپریل (10mM)، لوزارتان (10mM) و سازالازین (1nM) قبل ازRS بر میزان MAP و HRدر سه گروه کنترل شاهد و گلدبلاتی اندازه گیری شد.
تزریق دو طرفه دوزهای پی در پی RS در حیوانات مبتلا به پر فشاری خون 2KIC موجب افزایش معنی دار MAP و HR نسبت به گروه های کنترل و شاهد گردید (P<0.001). تزریق سارالازین و لوزارتان در حیوانات 2KIC موجب کاهش معنی دارMAP و HRاز مقادیر پایه گردید اما کاپتوپریل چنین اثری نداشت. پس از پیش درمانی با لوزارتان، سارالازین و کاپتوپریل اثرات تزریق (1mM) RS در تمام گروه ها مهار شد. این مطالعه بروز اثرات قلبی عروقی تزریق RS در CA و افزایش آن در حیوانات 2KIC و از طرفی اثرات سارالازین و لوزارتان برMAP و HR را نشان داد. مهار اثرات RS توسط لوزارتان و سارالازین مطرح کننده میانجیگری گیرنده های آنژیوتانسین II و از طرف دیگر مهار این اثرات توسط کاپتوپریل مطرح کننده تبدیل سوبسترای رنین به آنژیوتانسین I توسط آنزیم رنین می باشد.
نتایج این تحقیق علاوه بر تایید حضور و فعالیت رنین، آنزیم مبدل آنژیوتانسین و گیرنده های آنژیوتانسین II در آمیگدال مرکزی افزایش فعالیت سیستم رنین - آنژیوتانسین بافتی در این هسته و احتمال دخیل بودن این تغییرات در بیماریزایی پر فشاری خون دو کلیه - یک گیره ای گلدبلاتی را مطرح می کند.