خاستگاه و ویژگی های زمین ساختی توده گرانیتوییدی بروجرد (باختر ایران)

توده گرانیتوییدی بروجرد به سن ژوراسیک میانی در زون ساختاری سنندج- سیرجان قرار دارد. این توده دارای طیف ترکیبی از کوارتزدیوریت و گرانودیوریت تا مونزو گرانیت بوده که در سنگ های دگرگونی ناحیه ای (فیلیت های همدان) تزریق شده است.
معیارهای محاسباتی برای تمایز گرانیتوییدهای کوهزایی از ناکوهزایی که بر روی پارامترهای معرفی شده انجام گرفته است، نشان می دهد که این توده با داشتن R>0 مشخصه گرانیتوییدهای کوهزایی را دارد. به عنوان مثال، ویژگی های ژئوشیمیایی غنی شدگی از (Cs، K، Rb، U، Th) LILEs نسبت به HFSEs به ویژه Nb و Ta، تهی شدگی از عناصر Ba، Sr، Ti، P بالا بودن نسبت های (>5) Th/YB مطابق با بالا بودن نسبت های La/Yb (10< تا 100)، داشتن ویژگی مربوط به گرانیت های نوع I، کالکوآلکالن، پتاسیم بالا، متاآلومین تا کمی پرآلومین و... نشان می دهند که این توده در ارتباط با یک زون فرورانش و در موقعیت کمان آتشفشانی آن تشکیل شده است. افزون بر آن، فرایندهای آغشتگی پوسته ای نیز در تغییر ویژگی اولیه ماگماها که کم و بیش در مناطق فرورانش متداول است، در سنگ های این توده نقش مهمی داشته اند. نمودارهای تعیین محیط زمین ساختی نیز نشان می دهد که این توده از نوع گرانیت های کمان آتشفشانی (VAG) است و گمان می رود که در پیوند با پدیده فرورانش صفحه اقیانوسی نوتتیس به زیر ورقه قاره ای سکوی ایران حاصل شده باشد.