بررسی انواع مدل های آبشویی در دو منطقه جنوب شرق استان خوزستان

مناطق خشک، چون بیشتر نواحی ایران که دارای بارندگی کم و تبخیر زیاد می باشند، تجمع املاح در سطح خاک، امری اجتناب ناپذیر خواهد بود. بنابراین اعمال یک روش عملی جهت برآورد آب مورد نیاز به منظور اصلاح خاک برای کشاورزی امری ضروری است. هدف از این تحقیق، رسم منحنی های شوری و سدیم زدایی در 2 منطقه واقع در جنوب شرق استان خوزستان و اثر ماده اصلاح کننده سدیم بر شستشوی املاح و سدیم می باشد. همچنین ارائه فرمول تجربی مناسب جهت استفاده در برآورد آب مورد نیاز برای اصلاح مناطق مورد نظر از دیگر اهداف طرح بوده است. آزمایش در دو منطقه 1 و 2 با چهار تیمار شامل، تیمار اول 25 سانتی متر، تیمار دوم 50 سانتی متر، تیمار سوم 75 سانتی متر و تیمار چهارم 100 سانتی متر آب و سه تکرار تا عمق 100 سانتی متر در کرت های 1×1 متر انجام گرفت. در منطقه 2 علاوه بر آب آبشویی از اسید سولفوریک به مقدار 5 تن در هکتار به عنوان ماده اصلاح کننده استفاده شد. با استفاده از داده های اولیه و نهایی شوری و سدیم در مقایسه با عمق خالص آب آبیاری به عمق خاک، یازده مدل تجربی مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج نشان می داد که در منطقه 1، مدل تجربی معکوس برای هدایت الکتریکی و سدیم به ترتیب با ضریب همبستگی 85% و 83% به عنوان بهترین مدل بدست آمد. در منطقه 2 بدون اضافه کردن اسید، مدل درجه سوم به عنوان مدل آبشویی هدایت الکتریکی و سدیم به ترتیب با ضرایب همبستگی 94% و 80% مناسب است. برای منطقه دوم همراه با اضافه کردن اسید در مورد هدایت الکتریکی مدل های نمایی، رشد، لجستیک، مرکب و معکوس با ضریب همبستگی 76% و برای درصد سدیم تبادلی مدل درجه سوم با ضریب همبستگی 88% بدست آمد.