دکارت به قرائت هیدگر

دکارت موسس فلسفه جدید و یکی از بنیانگذاران عالم تجدد است. در تفکر دکارت بین عالم و آدم جدایی و فاصله اساسی ایجاد می شود و بشر بر اساس اندیشه بشری و بر مبنای تصورهای واضح و متمایز خویش حقایق اشیا را تعیین می کند و به این معنا آنچه امروز سوبژکتیوسیم یا اصالت موضوعیت نفسانی خوانده می شود، بر اندیشه و نگاه آدمی غلبه می کند. هیدگر، متفکر بزرگ قرن بیستم تفکر دکارت را سر آغاز غلبه اندیشه تکنیک، دوری از تفکر معنوی، تحول در مبنای حقیقت و خود بنیادی و بشر انگاری می داند. دکارت به روایت هیدگر با مبنا قرار دادن کوجیتو (فکر می کنم) همه چیز را بر فکر بشر استوار می کند و بشر را مدار و محور حقیقت قرار می دهد. در مقاله حاضر برخی از جنبه های تفسیر هیدگر از دکارت را مورد ملاحظه قرار می دهیم.