بررسی اکسیداسیون لیپیدها، آنتی اکسیدان ها و فعالیت آنزیم پاراکسوناز سرمی در افراد مبتلا به هیپرتیروئیدی تحت بالینی

پرکاری تیروئید (هیپرتیروئیدی) تحت بالینی، وضعیت بالینی است که با پایین رفتن TSH بدون تغییر در سطوح سرمی T3، T4 مشخص میشود. در مورد اثر این عارضه بر سطوح سرمی و متابولیسم لیپیدها اتفاق نظر وجود ندارد، لذا این مطالعه با هدف بررسی اختلال های اکسیداسیون لیپیدها در این بیماران طراحی و انجام شده است.
این مطالعه به صورت مورد- شاهدی انجام شد. 41 بیمار مبتلا به پرکاری تیروئید تحت بالینی و 36 نفر با وضعیت تیروئید طبیعی مورد مطالعه قرار گرفتند. هیپرتیروئیدی تحت بالینی با 0.3 TSH< و T4 و T3 طبیعی تعریف و با آزمون تحریکی TSH تایید شد. پرسشنامه ای شامل علایم بالینی و عوارض دارویی برای بیماران تکمیل شد و نمونه خون بیماران برای انجام آزمایش ها جمع آوری شد. در این پژوهش برای بررسی شاخص های اکسیداسیون لیپیدها و آنتی اکسیدان ها سطوح سرمی لیپیدی شامل کلسترول تام، تریگلیسرید و HDL-C و همچنین LDL-C اکسیده. ظرفیت کلی آنتیاکسیدان (TAC) اندازه گیری شد. همچنین فعالیت آنزیم پاراکسوناز، سطوح سرمی ویتامین A، E و بتا کاروتن نیز اندازه گیری شد. سپس یافته های آزمایشگاهی مورد بررسی آماری قرار گرفت.
نتایج مطالعه نشان داد که اختلاف معنی داری از نظر سن (13±46، 13±47، NS)، جنس (30.11 مرد در مقابل 14.12 زن)، و زن (13±77 در مقابل 14±79 کیلوگرم)، نمایه توده بدن و فشار خون در دو گروه بیماران مبتلا به پرکاری تیروئید تحت بالینی و گروه شاهد وجود نداشت. در گروه بیماران TSH به طور معنی داری پایین تر از گروه شاهد بود (p<0.001، mu/L 1/0±16/0در مقابل 0/1±1/1) ولی FT3، FT4، T3، T4، T3RU در دو گروه اختلاف معنی داری نداشت. نتایج آزمایش اکسیداسیون لیپیدها و آنتی اکسیدان ها نشان داد در گروه شاهد سطوح سرمی ویتامین A، بتاکاروتن، LDL-C اکسیده، فعالیت پاراکسوناز 1، TAC، کلسترول تام، تری گلیسرید، LDL-C و نسبت آنزیم پاراکسوناز به HDL-C بالاتر از گروه بیماران مبتلا به پرکاری تیروئید تحت بالینی بود.
وجود اختلاف در سطوح اکسیداسیون لیپیدها و فعالیت آنزیم پاراکسوناز نشان دهنده بروز تغییرات در متابولیسم پایه بیماران مبتلا به پرکاری تیروئید تحت بالینی است.