مطالعه فرصتهای زمانی - مکانی بارش در استان یزد

یکی از موانع عمده توسعه پایدار در مناطق خشک و نیمه خشک به ویژه در ایران مرکزی و استان یزد، محدودیت های منابع آب است. برای مقابله با آن، طرح های افزایش بارش از طریق بارورسازی ابرها به عنوان یکی از راه های نوین تامین منابع آب مطرح گردیده است. بستر و زمینه لازم برای اجرای طرح های افزایش بارش، انجام مجموعه ای از مطالعات و بررسی های پژوهشی وعلمی است که بدین طریق شرایط و توان های بالقوه و بالفعل مکان های مختلف جغرافیایی، جهت اجرای موفقیت آمیز طرح های مذکور، مورد شناخت و ارزیابی منطقی و آگاهانه قرار می گیرد. یکی از عوامل بسیار ضروری در مطالعه و شناخت جایگاه مناسب بارورسازی ابرها، مطالعه وضعیت بارش در آن منطقه است. در این مقاله با تاکید بر اقلیم شناسی بارش، برخی از ویژگی های طبیعی بارش در استان یزد، جهت تعیین فرصت های زمانی- مکانی اجرای طرح های افزایش بارش و ایجاد یک بستر و زیربنای علمی لازم برای اجرای طرح های فوق، مطالعه و تحلیل شده است. بدین منظور با استفاده از داده های بارش روزانه 42 ایستگاه هواشناسی استان یزد در یک دوره آماری 20 ساله (1380-1360)، ابتدا توزیع مکانی بارش از طریق ترسیم نقشه منحنی های همبارش بررسی شده است. سپس توزیع زمانی بارش، فراوانی دوره های بارانی به وسیله گروه های کمی بارشی، تعداد روزهای متوالی بارش و تعداد روزهای بارشی برای هر ایستگاه و استان مطالعه شده است. در پایان پس از تحلیل نتایج حاصله، مناسب ترین فاصله زمانی و بهترین محدوده مکانی برای اجرای طرح های افزایش بارش در استان یزد پیشنهاد گردیده است.