بررسی دانسیته استخوانی بیماران مبتلا به اسکلرودرما در مقایسه با گروه شاهد در استان خوزستان طی 3 سال اخیر

اسکلروز سیستمیک یک بیماری مزمن ، چندین ارگانی بدن و با علت نامشخص است که از نظر بالینی با ضخیم شدن پوست بواسطه تجمع بافت همبند و درگیری ارگانهای احشایی مثل دستگاه گوارش ، ریه ها ، قلب ، کلیه و عضلات همراه است . استیوپوروزیس یکی از عوارض این بیماری است که در این مطالعه مورد بررسی قرار گرفت .

این مطالعه جهت ارزیابی تراکم استخوانی مهره های کمری (L2-L4) و گردن فمور در بیماران مبتلا به اسکلرودرما و گروه کنترل انجام شد . بر اساس معاینه بالینی و تاریخچه هیچکدام از افراد کنترل عامل خطری برای استیوپوروزیس نداشتند . بطور تصادفی 55 نفر بیمار زن (متوسط سن 09/39سال) انتخاب شدند و 56 زن سالم (متوسط سن 51/31) نیز به عنوان گروه کنترل انتخاب گردیدند و برای آنها آزمون سنجش تراکم استخوانی در محل مهره‌های کمری و گردن فمور انجام شد .

تراکم بوسیله جذب دوگانه انرژی اشعه X بررسی شد (DEXA) . متوسط تراکم استخوانی در مهره‌های کمری بیماران (L2-L4) . 2gr/cm 79/0 در مقایسه با 2gr/cm 93/0 در گروه کنترل بود . متوسط تراکم استخوانی گردن فمور هم 2gr/cm02/1 در گروه بیمار در مقایسه با2gr/cm 15/1 در گروه کنترل بود که هر دو نتیجه قابل قبول بودند (05/0 < p) . نتیجه‌گیری : نتیجه این مطالعه کاهش تراکم استخوانی در مهره‌های کمری (L2-L4) و گردن فمور را نشان می‌دهد که این کاهش در مهره‌های کمری (L2-L4) بیشتر قابل توجه است.