نقش سلولهای کشنده طبیعی خون محیطی در سقط های مکرر خودبخود

سقط‌های مکرر خود بخود به سقط مکرر سه یا بیشتر جنین قبل از هفته بیستم حاملگی اطلاق می‌شود. شیوع این عارضه در خانم‌های بارور حامله 1 - 8/0% است. علیرغم تعیین چندین فاکتور در ایجاد این عارضه ، تقریبا‌در60% موارد علت سقط نامشخص است. نقش سیستم ایمنی در ایجاد سقط‌های مکرر خودبخود نامشخص مورد توجه می‌باشد.

این مطالعه از نوع مورد- شاهد و با استفاده از روش فلوسیتومتری ، میزان سیتوتوکسیسیته سلولهای NK (Natural Killer Cells) خون محیطی در سه گروه مورد مقایسه قرار گرفت. در گروه I ، 21 خانم با سابقه سقط مکرر خود بخود در روز سقط سوم یا بیشتر، در گروه II ، 32 خانم با سابقه حداقل سه مورد سقط قبلی که حداقل سه ماه از زمان آخرین مورد سقط آنها می‌گذشت به عنوان مورد و در گروه III نیز 32 خانم حامله که سن جنین آنها مشابه سن جنین خانم‌های گروه I در زمان سقط بوده و حداقل یک زایمان داشته و فاقد هر گونه سابقه سقط بودند به عنوان شاهد قرار داشتند.

تفاوتی از لحاظ سن در گروه های مورد بررسی وجود نداشت. میزان سیتوتوکسیسیته سلولهای NK در تمام نسبتهای سلول‌های عمل‌کننده به هدف در گروه I (p≤0.045) و II (p≤0.002) نسبت به گروه IIIبه طور معنی‌داری بالاتر بود. میزان سیتوتوکسیسیته سلولهای NK در گروه I و II یکسان بود. بین سن، تعداد سقط و میزان سیتوتوکسیسیته سلولهای NK ارتباط معنی‌داری وجود نداشت.

نتایج ما نشان می‌دهد که میزان سیتوتوکسیسیته سلولهای NK افراد با سابقه سقط مکرر نسبت به کنترل بالاتر است. افزایش میزان سیتوتوکسیسیته سلولهای NK را می‌توان بعنوان یک ریسک فاکتور برای سقط مکرر در نظر گرفت و برای ایجاد حاملگی نرمال، میزان سیتوتوکسیسیته سلولهای NK را باید کاهش داد. در طی سه ماهه اول حاملگی در افراد با سابقه سقط مکرر میزان سیتوتوکسیسیته سلولهای NK تغییری نمی‌کند. بررسی روتین میزان سیتوتوکسیسیته سلولهای NK درافراد با سابقه سقط مکرر پیشنهاد می‌شود.