مطالعه تغییرات پتانسیل الکتریکی موضع زخم پوستی به شیوه غیر تهاجمی و رابطه آن با تغییرات اندازه سطح زخم در دوره التیام

هدف از این مطالعه ارائه روش اندازه گیری غیر تهاجمی سطحی برای بررسی تغییرات پتانسیل الکتریکی موضع زخم و تعیین رابطه آن با اندازه سطح زخم در طول 21 روز التیام بود.
در این مطالعه از 13 خوکچه هندی نر از نژاد آلبینو با وزن 400-350 گرم استفاده شد. در فاصله یک سانتی متری ستون فقرات پشتی حیوان، برش پوستی تمام ضخامت به طول 5/2 سانتی متر داده شد. پتانسیل ناحیه زخم قبل، بلافاصله بعد از برش و سپس به مدت 21 روز در طول ترمیم به روش تفاضلی اندازه گیری شد. سطح زخم نیز تا روز 21 اندازه گیری گردید.
قبل از ایجاد زخم، پتانسیل الکتریکی پوست سالم 75/1 ± 05/0- میلی ولت بود. بلافاصله پس از ایجاد زخم، پتانسیل موضع زخم به 07/1 ± 66/2 میلی ولت و یک روز بعد به حداکثر مقدار مثبت 65/1 ± 36/6 میلی ولت رسید. پس از آن پتانسیل زخم شروع به کاهش نمود. بین تغییرات پتانسیل زخم و اندازه سطح زخم، همبستگی معنی داری (R2=0.86) به دست آمد.
بسته شدن سطح زخم زودتر از بازگشت پتانسیل جراحت به سطح طبیعی قبل از آسیب ب و د. به نظر می رسد بازگشت پتانسیل موضع زخم به سطح قبل از آسیب نیازمند بازگشت ساختار و عملکرد طبیعی پوست باشد. اندازه گیری پتانسیل جراحت به شیوه غیر تهاجمی می تواند به عنوان یک روش ابجکتیو و بالینی برای ارزیابی پروسه التیام زخم به خصوص در مطالعات انسانی استفاده شود.