مطالعه برخی پاسخهای ایمنی ماهی قزل آلای رنگین کمان به برخی آنتی ژنهای استرپتوکوکوس اینیایی

در این مطالعه برخی از شاخص های ایمنی اختصاصی و غیر اختصاصی ماهی قزل آلای رنگین کمان پس از تجویز دو نوع واکسن استرپتوکوکوس اینیایی مورد بررسی قرار گرفت. ماهی قزل آلای 100-80 گرمی به روش های مختلف (تزریقی، غوطه وری و خوراکی) و با استفاده از آنتی ژن های باکتری مذکور (سلول کشته و سلول کشته غنی شده با اگزوتوکسین های باکتری) واکسینه گردیدند. طی هفته های 18و 15و12و 9و 6و 3 پس از واکسیناسیون اقدام به خون گیری و تهیه نمونه های مورد نیاز برای سنجش تیترآنتی بادی (با روش میکروآگلوتیتاسیون باکتریایی)، میان لیزوزیم سرم، قدرت باکتری کشی سرم و جمعیت لکوسیتی در ایام مذکور گردید و نتایج حاصله با استفاده از آنالیز واریانس با همدیگر و با گروه های کنترل مقایسه گردید. نتایج حاصله نشان داد که تزریق داخل صفاقی واکسن کشته غنی شده با اگزوتوکسین های باکتری و حاوی ادجوانت موجب ایحاد بیشترین تیترآنتی بادی گردید و تجویز واکسن کشته به روش غوطه وری موجب ایجاد تیترآنتی بادی بیشتری د رمقایسه با روش خوراکی (هر دو نوع واکسن) گردید. به علاوه میزان تولید آنتی بادی در هفته های اولیه پس از واکسیناسیون حداکثر بوده و سپس با گذشت زمان کاهش داشته است. نتایج مشابهی در مورد سنجش میزان لیزوزیم و قدرت باکتری کشی سرم ها در تیمارهای مذکور به دست آمد که در اکثر موارد این مقادیر به طور معنی داری بیشتر از تیمارهای کنترل بوده است (P<0.05). همچنین جمعیت لکوسیتی و شمارش لمفوسیتی در همه گروه های ایمن شده بیشتر از گروه های کنترل بوده است (P<0.05). مقادیر منوسیتی و هتروفیلی در زمان های مختلف نمونه برداری در مقایسه با گروه های کنترل از نتایج متفاوتی برخوردار بوده اما تفاوت ها معنی دار نبوده است (P>0.05). نتایج این مطالعه نشان می دهد که هر دو نوع پاسخ ایمنی اختصاصی و غیر اختصاصی ماهی قزل آلا در برابر آنتی ژن ها به ویژه سلول کشته غنی شده با اگزوتوکسین های باکتری از خاصیت ایمنی زایی مناسبی برخوردار بوده است در حالی که تجویز سلول کشته به روش غوطه وری از توانایی ایمنی زایی مناسبی برخوردار بوده است در حالی که تجویز خوراکی آنتی ژن های مذکور به روش خوراکی کمترین پاسخ ایمنی را ایجاد نموده است.