بررسی موانع پذیرش وازکتومی از دیدگاه پرسنل پرستاری متاهل شبکه بهداشت و درمان خوی

تنظیم خانواده به عنوان یک برنامه چالش بر انگیز اولویت دار کشوری برای کنترل و مهار رشد بی رویه جمعیت مطرح است. مشارکت مردان در برنامه تنظیم خانواده سبب بهبود استانداردهای زندگی و رشد و تکامل ملی می شود ولی استقبال چندانی از طرف مردان به عمل نمی آید. لذا طی این پژوهش موانع پذیرش وازکتومی از دیدگاه پرسنل پرستاری مورد بررسی قرار گرفت.
پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی- تحلیلی است که در یک سطح کوچک در سال 1384 انجام شده است. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه و روش جمع آوری و مصاحبه منظم بود. با مراجعه به 66 نفر از پرسنل پرستاری متاهل که به صورت نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شده بودند، پرسشنامه ها تکمیل گردیدند. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS و روش های آماری توصیفی و استنباطی تجزیه و تحلیل شدند.
بر اساس یافته های این پژوهش میانگین سنی واحدهای مورد پژوهش 5.64±29.32 سال بود. 60.6 درصد واحدها را زنان با سطح تحصیلات لیسانس و با سمت سازمانی کارشناس پرستاری تشکیل می دادند. 48.5 درصد واحدها بیش از ده سال بود که ازدواج کرده بودند و 50 درصد آنان بین 2 تا 4 فرزند از هر دو جنس مذکر و مونث داشتند. از دیدگاه واحدهای پژوهشی عمده ترین موانع پذیرش وازکتومی به ترتیب غیر قابل برگشت بودن وازکتومی، ایجاد نازایی دایمی، سرزنش اطرافیان و مغایر بودن وازکتومی با فرهنگ حاکم بر جامعه بود. از بین متغیرهای فردی اجتماعی فقط بین متغیرهای سن و سطح تحصیلات واحدهای مورد مطالعه با نگرش آن ها ارتباط معنی دار آماری مشاهده شد.
بر اساس یافته های پژوهش و نقش کلیدی برنامه های تنظیم خانواده در ارتقا شاخص های پیشرفت کشوری پیشنهاد می شود تا با برنامه ریزی دقیق و اصولی نسبت به ارتقای آگاهی و نگرش مردم، شناسایی و رفع موانع وازکتومی اقدام شود.