تعیین مناسب ترین روش و زمان پیوند گردو در شرایط آب و هوایی استان آذربایجان غربی

یک آزمایش مقدماتی در سال 1383 با تعداد یازده تیمار پیوندی شامل پیوند اسکنه ای، اسکنه ای زیر خاکی، بارک (زیرپوستی)، زبانه ای، پیوند شکمی در سه زمان مختلف (بهاره، تابستانه و پاییزه)، پیوند وصله ای در سه زمان مختلف (بهاره، تابستانه و پاییزه) و پیوند قاشی در نهالستان ایستگاه تحقیقات کشاورزی کهریز صورت گرفت. آزمایش اصلی با همان تعداد تیمار در قالب طرح بلوک کامل تصادفی در 4 تکرار در یک نهالستان خصوصی واقع در ارومیه در سال 1384 اجرا گردید. براساس نتایج بدست آمده بین روش ها و زمانهای مختلف اختلاف معنی داری از نظر درصد گیرایی پیوند وجود داشت، به طوریکه بیشترین درصد گیرایی (93.3% و 83.75% در سال 1383 و 1384) مربوط به پیوند بارک یا زیر پوستی اجرا شده در اوایل اردیبهشت ماه بود. پیوند وصله ای بهاره در 1384 با حدود 60% و شکمی بهاره با تقریبا 40% موفقیت در گیرایی پیوند، در هر دو سال آزمایش در رتبه دوم قرار گرفتند. همچنین نتایج مطلوبی در هر دو سال، از پیوند اسکنه ای زیر خاکی (حدود 40%) به دست آمد. لیکن این میزان در پیوند اسکنه معمولی به حدود 20% کاهش یافت. در سایر پیوندها با وجود بالا بودن درصد سبز پیوندگاه دو هفته پس از عمل، گیرایی پایه و پیوندک موفقیت آمیز نبود. بر طبق نتایج، بهترین محدوده زمانی برای پیوند گردو از اوایل فروردین تا حداکثر اواسط اردیبهشت ماه بود. بنابراین، توصیه می شود پیوند گردو با دو روش پیوند زیرپوستی و وصله ای ترجیحا در اوایل بهار با ذخیره سازی پیوندک ها در سردخانه صورت گیرد.