تعیین میزان دی اکسید نیتروژن در هوا با استفاده از روش نمونه برداری غیر فعال و مقایسه آن با روش های دستگاهی
نویسنده:
چکیده:
استفاده از صفحات جاذب جهت سنجش آلاینده های محیطی به روش نمونه برداری غیرفعال به دلیل هزینه نسبتا پایین و کارایی مناسب همواره مورد توجه بوده و مزایای زیادی دارد. در این تحقیق ساخت و ارزیابی نوعی نمونه بردار غیرفعال جهت سنجش دی اکسید نیتروژن در هوای محیط انجام پذیرفته است. نمونه بردارهای ساخته شده در دوره های زمانی 1 تا 4 هفته ای در معرض هوای محیط قرار داده شد. همزمان با سنجش به روش غیر فعال از روش دستگاهی نیز جهت ارزیابی کارایی صفحات جاذب استفاده شد. نتایج حاکی از آن است که علاوه بر تکرار پذیری، هماهنگی قابل قبولی بین نتایج حاصله از دو روش مذکور وجود دارد. همچنین مشخص شد برای نمونه بردارهای مذکور دوره زمانی مناسب نمونه برداری، یک هفته است.
کلیدواژگان:
زبان:
فارسی
صفحات:
11 تا 16
لینک کوتاه:
magiran.com/p424054
دانلود و مطالعه متن این مقاله با یکی از روشهای زیر امکان پذیر است:
اشتراک شخصی
با عضویت و پرداخت آنلاین حق اشتراک یکساله به مبلغ 1,390,000ريال میتوانید 70 عنوان مطلب دانلود کنید!
اشتراک سازمانی
به کتابخانه دانشگاه یا محل کار خود پیشنهاد کنید تا اشتراک سازمانی این پایگاه را برای دسترسی نامحدود همه کاربران به متن مطالب تهیه نمایند!
توجه!
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.
In order to view content subscription is required
Personal subscription
Subscribe magiran.com for 70 € euros via PayPal and download 70 articles during a year.
Organization subscription
Please contact us to subscribe your university or library for unlimited access!