نقش صفات شخصیت و رویکرد یادگیری در پیشرفت تحصیلی دانشجویان

هدف این تحقیق، بررسی نقش صفات شخصیت و رویکردهای یادگیری در پیشرفت تحصیلی دانشجویان بود. در نمونه ای متشکل از 419 آزمودنی (214 پسر و 205 دختر)، فرم خلاصه شده پرسشنامه پنج عاملی و پرسشنامه فرایند مطالعه اجرا شدند. برای متغیر پیشرفت تحصیلی دانشجویان، میانگین کل نمرات آنها از طریق دانشگاه مورد مطالعه، جمع آوری شد. با استفاده از تحلیل مسیر، اثرات مستقیم، و غیرمستقیم صفات شخصیت بر رویکردهای یادگیری و پیشرفت تحصیلی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج به دست آمده بیانگر آن است که پذیرش، وظیفه شناسی، و سازگاری، بر رویکرد یادگیری عمیق، اثر مثبت و معنادار دارند. به علاوه پذیرش و وظیفه شناسی اثر منفی و معنادار و روان رنجورخویی و برون گرایی اثر مثبت و معنادار بر رویکرد یادگیری سطحی نشان دادند. اثر غیرمستقیم پذیرش، وظیفه شناسی، و سازگاری از طریق رویکرد عمیق بر پیشرفت تحصیلی، مثبت و معنادار و اثر غیرمستقیم پذیرش و وظیفه شناسی از طریق رویکرد سطحی بر پیشرفت تحصیلی منفی و معنادار به دست آمد. در مجموع نتایج پژوهش حاضر موید آن است که در مطالعه پیشرفت تحصیلی دانشجویان توجه به نقش عوامل درون فردی صفات شخصیت و رویکردهای یادگیری نکته ای حایز اهمیت است