مقایسه تاثیر هورمون درمانی جای گزینی و فنون آرام سازی بر پیامد اختلال های وازوموتور یائسگی

اختلال های وازوموتور به طور معمول با پیامدهایی چون سردرد، اختلال خواب و غیره همراه هستند که به طور دقیق نمی توان آنها را به تغییرات هورمونی ایجاد شده در دوران یائسگی نسبت داد.
مطالعه به منظور تاثیر هورمون درمانی و فنون آرام سازی بر پیامد اختلال های وازوموتور یائسگی انجام شد.
در این مطالعه نیمه تجربی که در سال 1383 انجام شد، 90 نفر از زنان یائسه شهر زنجان که از علایم وازوموتور رنج می بردند و به مطب های خصوصی متخصصان زنان و زایمان یا ماماها مراجعه کردند، به طور آسان انتخاب و سپس به صورت تصادفی در سه گروه هورمون درمانی جای گزینی، فنون آرام سازی و شاهد قرار گرفتند. ابزار گرد آوری داده ها پرسش نامه بود که به روش مصاحبه قبل و بعد از مداخله تکمیل شد و داده ها با آزمون های آماری تی، مجذور کای، تی زوج و آنالیز واریانس تجزیه و تحلیل شدند.
تمرین های آرام سازی و هورمون درمانی هر دو سبب کاهش شدت علایم وازوموتور (سردرد، اختلال خواب، افسردگی، تحریک پذیری و اضطراب) نسبت به قبل از درمان شدند که این اختلاف در مقطع بعد از درمان بین گروه های آرام سازی و هورمون درمانی با گروه شاهد از نظر آماری معنی دار بود (P<0.05). البته آرام سازی در کاهش شدت افسردگی موثرتر بود.
براساس یافته ها، به نظر می رسد هورمون درمانی و فنون آرام سازی هر دو از درمان های موثر بر پیامد اختلال های وازوموتور هستند، ولی آرام سازی در کاهش شدت افسردگی موثرتر است.