تعیین رابطه پره اکلامپسی با دی دایمر در زنان باردار

امروزه دی دایمر به عنوان یک شاخص بیوشیمیایی مهم در زمینه تشخیص و اداره پره اکلامپسی مطرح است.
مطالعه جهت تعیین رابطه پره اکلامپسی با دی دایمر در زنان باردار انجام شد.
این مطالعه مورد- شاهدی در سال 1383 بر روی 60 زن حامله مراجعه کننده به بیمارستان تخصصی کوثر قزوین انجام شد.30 زن مبتلا به پره اکلامپسی به عنوان گروه مورد و 30 زن با حاملگی طبیعی به عنوان شاهد انتخاب شدند. سطح دی دایمر پلاسمای افراد با روش آگلوتیناسیون بر حسب نانوگرم بر میلی لیتر سنجیده و یافته ها در دو گروه مقایسه شد. داده ها با آزمون های مجذور کای و تی تجزیه و تحلیل شدند.
میانگین دی دایمر پلاسما در مبتلایان به پره اکلامپسی 721.43±401.13 و در گروه شاهد 322.26±117.65 نانوگرم بر میلی لیتر و این اختلاف از نظر آماری معنی دار بود (P<0.001). در ضمن میزان دی دایمر پلاسما با شدت پره اکلامپسی و نیز پیامد حاملگی رابطه معنی دار داشت (P<0.001).
با توجه به یافته ها، دی دایمر می تواند یک شاخص بیوشیمیایی مفید در تعیین تغییرات هماتولوژیک و فیبرینولیتیک پره اکلامپسی و معیار سنجش خطر و پیامد نامطلوب در پره اکلامپسی باشد.