مقایسه الگوی تراکمی و امتدادی شکستگی های سطحی و یر سطحی در پیشانی چین خوردگی زاگرس، تاقدیس اهواز ایران

تاقدیس اهواز در پیشانی چین خوردگی زاگرس بزرگ ترین میدان نفتی ایران را در خود جای داده و تولید هیدروکربن از آن 10 برابر بیش از تولید میانگین جهانی است. به دلیل اهمیت ویژگی های تراکمی و امتدادی شکستگی ها در مخازن کربناتی طی یک پروژه دو ساله و با حمایت اطلاعاتی شرکت ملی مناطق نفت خیر جنوب مطالعه ساختاری بنیادی و جامعی در این تاقدیس صورت گرفت که هدف نهایی آن، استفاده از کلیه داده های موجود برای مقایسه الگوی تراکمی و امتدادی شکستگی ها در دو افق سطحی و زیرسطحی بوده است. به منظور دستیابی به این هدف از روش های متعددی استفاده شده است که عموما ابتکاری بوده اند. این مقاله بر یکی از این روش ها، که استفاده از روش انتقال محوری و مقایسه آن با داده های زیر سطحی حاصل از برشهای لرزه ای SVSL و نمودارهای چاه پیمایی تصویری FMS و FMI بوده، تمرکز یافته است. نتایج نهایی این مقایسه نشان می دهد که شکستگی های سطحی و زیر سطحی در تاقدیس اهواز که حدود 70 کیلومتر از پیشانی کمربند چین خوردگی زاگرس را در بر گرفته است، تقریبا 90 درصد هماهنگی امتداد و 75 درصد هماهنگی تراکمی دارند.